บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับหลวง บาลีอักษรไทย PaliRoman |
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๑๑ อภิ. ป.(๕) อนุโลมปฏฺฐานํ
ทสฺสเนนปหาตพฺพเหตุกตฺติกเหตุทุกํ [๑๙๒] ทสฺสเนนปหาตพฺพเหตุกํ เหตุํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ ทสฺสเนน- ปหาตพฺพเหตุโก เหตุ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ ภาวนาย- ปหาตพฺพเหตุกํ เหตุํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ ภาวนายปหาตพฺพเหตุโก เหตุ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ เนวทสฺสเนนนภาวนาย- ปหาตพฺพเหตุกํ เหตุํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ เนวทสฺสเนนนภาวนาย- ปหาตพฺพเหตุโก เหตุ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ [๑๙๓] เหตุยา ตีณิ อารมฺมเณ ตีณิ อวิคเต ตีณิ ฯ [๑๙๔] นอธิปติยา ตีณิ นปุเรชาเต ตีณิ นวิปฺปยุตฺเต ตีณิ ฯ สหชาตวาโรปิ สมฺปยุตฺตวาโรปิ ปฏิจฺจวารสทิสา วิตฺถาเรตพฺพา ฯ [๑๙๕] ทสฺสเนนปหาตพฺพเหตุโก เหตุ ธมฺโม ทสฺสเนนปหาตพฺพ- เหตุกสฺส เหตุสฺส ธมฺมสฺส เหตุปจฺจเยน ปจฺจโย: ฯ [๑๙๖] เหตุยา ตีณิ อารมฺมเณ อฏฺ อธิปติยา ฉ อวิคเต ตีณิ ฯ [๑๙๗] นเหตุยา อฏฺ นอารมฺมเณ อฏฺ ฯ [๑๙๘] เหตุปจฺจยา นอารมฺมเณ ตีณิ ฯ [๑๙๙] นเหตุปจฺจยา อารมฺมเณ อฏฺ ฯ ยถา กุสลตฺติเก ปญฺหาวารมฺปิ เอวํ วิตฺถาเรตพฺพํ ฯ [๒๐๐] ทสฺสเนนปหาตพฺพเหตุกํ นเหตุํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ ทสฺสเนน- ปหาตพฺพเหตุโก นเหตุ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ตีณิ ฯ ภาวนายปหาตพฺพเหตุกํ นเหตุํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ ภาวนายปหาตพฺพเหตุโก นเหตุ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ตีณิ ฯ เนวทสฺสเนนนภาวนาย- ปหาตพฺพเหตุกํ นเหตุํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ เนวทสฺสเนนนภาวนาย- ปหาตพฺพเหตุโก นเหตุ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ตีณิ ฯ [๒๐๑] เหตุยา นว อารมฺมเณ ตีณิ อวิคเต นว ฯ [๒๐๒] เนวทสฺสเนนนภาวนายปหาตพฺพเหตุกํ นเหตุํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ เนวทสฺสเนนนภาวนายปหาตพฺพเหตุโก นเหตุ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ นเหตุปจฺจยา: ฯ [๒๐๓] นเหตุยา เอกํ นอารมฺมเณ ปญฺจ โนวิคเต ปญฺจ ฯ [๒๐๔] เหตุปจฺจยา นอารมฺมเณ ปญฺจ ฯ [๒๐๕] นเหตุปจฺจยา อารมฺมเณ เอกํ ฯ สหชาตวาโรปิ สมฺปยุตฺตวาโรปิ ปฏิจฺจวารสทิสา ฯ [๒๐๖] ทสฺสเนนปหาตพฺพเหตุโก นเหตุ ธมฺโม ทสฺสเนน- ปหาตพฺพเหตุกสฺส นเหตุสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: เทฺว ฯ ภาวนายปหาตพฺพเหตุโก นเหตุ ธมฺโม ภาวนายปหาตพฺพเหตุกสฺส นเหตุสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: ตีณิ ฯ เนวทสฺสเนนนภาวนายปหาตพฺพเหตุโก นเหตุ ธมฺโม เนวทสฺสเนน- นภาวนายปหาตพฺพเหตุกสฺส นเหตุสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: ตีณิ ฯ [๒๐๗] อารมฺมเณ อฏฺ อธิปติยา ทส อวิคเต เตรส ฯ [๒๐๘] นเหตุ จุทฺทส นอารมฺมเณ จุทฺทส ฯ [๒๐๙] อารมฺมณปจฺจยา นเหตุยา อฏฺ ฯ [๒๑๐] นเหตุปจฺจยา อารมฺมเณ อฏฺ ฯ ยถา กุสลตฺติเก ปญฺหาวารมฺปิ เอวํ วิตฺถาเรตพฺพํ ฯ ทสฺสเนนปหาตพฺพเหตุกตฺติกเหตุทุกํ นิฏฺิตํ ฯ ----------เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๓๘๔-๓๘๖. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=44&item=2103&items=19 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=44&item=2103&items=19&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=44&item=2103&items=19 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=44&item=2103&items=19 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=44&i=2103 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๔ http://84000.org/tipitaka/read/?index_44
|
บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]