อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๑๙.

ตสฺเสว โหติ. ตสฺมา เอตทตฺถํ อนุพนฺธิตุํ นารหตีติ ทสฺเสนฺโต น โข อานนฺทาติ อาห. อิทานิ ยทตฺถํ อนุพนฺธิตพฺโพ, ตํ ทสฺเสตุํ ยา จ โขติอาทิมาห. อิติ อิมสฺมึ สุตฺเต ตีสุ ฐาเนสุ ทส กถาวตฺถูนิ อาคตานิ. "อิติ เอวรูปํ กถํ กเถสฺสามี"ติ สปฺปายาสปฺปายวเสน อาคตานิ, "ยทิทํ สุตฺตํ เคยฺยนฺ"ติ เอตฺถ สุตฺตปริยตฺติวเสน อาคตานิ, อิมสฺมึ ฐาเน ปริปูรณวเสน อาคตานิ. ตสฺมา อิมสฺมึ สุตฺเต ทส กถาวตฺถูนิ กเถนฺเตน อิมสฺมึ ฐาเน ฐตฺวา กเถตพฺพานิ. อิทานิ ยสฺมา เอกจฺจสฺส เอกกสฺส วิหรโตปิ อตฺโถ น สมฺปชฺชติ, ตสฺมา ตํ สนฺธาย เอกีภาเว อาทีนวํ ทสฺเสนฺโต เอวํ สนฺเต โข อานนฺทาติอาทิมาห. เอวํ สนฺเตติ เอวํ เอกีภาเว สนฺเตน. [๑๙๓] สตฺถาติ พาหิรโก ติตฺถกรสตฺถา. อนฺวาวฏฺฏนฺตี ^๑- อนุอาวตฺตนฺติ อุปสงฺกมนฺติ มุจฺฉํ นิกามยตีติ มุจฺฉนตณฺหํ ปตฺเถติ, ปวตฺเตตีติ อตฺโถ. อาจริยูปทฺทเวนาติ อตฺตโน อพฺภนฺตเร อุปฺปนฺเนน กิเลสุปทฺทเวน อาจริยุปทฺทโว. เสสุปทฺทเวสุปิ เอเสว นโย. อวธึสุ นนฺติ มารยึสุ นํ. เอเตน หิ ^๒- คุณมรณํ กถิตํ. วินิปาตายาติ สุฏฺฐุ นิปตนาย. กสฺมา ปน พฺรหฺมจารุปทฺทโวว "ทุกฺขวิปากตโร จ กฏุกวิปากตโร จ วินิปาตาย จ สํวตฺตตี"ติ วุตฺโตติ. พาหิรปพฺพชฺชา หิ อปฺปลาภา, ตตฺถ มหนฺโต นิพฺพตฺเตตพฺพคุโณ นตฺถิ, อฏฺฐสมาปตฺติปญฺญามตฺตกเมว โหติ. อิติ ยถา คทฺรภปิฏฺฐิโต ปติตสฺส มหนฺตํ ทุกฺขํ น โหติ, สรีรสฺส ปํสุมกฺขนมตฺตเมว โหติ, เอวํ พาหิรสมเย โลกิยคุณมตฺตโตว ปริหายติ, เตน ปุริมํ อุปทฺทวทฺวยํ น เอวํ วุตฺตํ. สาสเน ปน ปพฺพชฺชา มหาลาภา, ตตฺถ จตฺตาโร มคฺคา จตฺตาริ ผลานิ นิพฺพานนฺติ มหนฺตา อธิคนฺตพฺพคุณา. อิติ ยถา อุภโต สุชาโต ขตฺติยกุมาโร หตฺถิกฺขนฺธวรคโต นครํ อนุสญฺจรนฺโต หตฺถิกฺขนฺธโต ปติโต มหาทุกฺขํ นิคจฺฉติ, @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ. อนฺวาวตฺตนฺตีติ ^๒ สี. เอเตนสฺส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๑๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=119&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=3026&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=3026&modeTY=2&pagebreak=1#p119