ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๔)

หน้าที่ ๑๙๗.

อาทาย โวหเรยฺย. สมญฺญนฺติ โลกสมญฺญํ โลกปญฺญตฺตึ. นาติธาเวยฺยาติ
นาติกฺกเมยฺย.
      [๓๒๔] กามปฏิสนฺธิสุขิโนติ กามปฏิสนฺธินา กามูปสํหิเตน สุเขน
สุขิตสฺส. สทุกฺโขติ วิปากทุกฺเขนปิ สงฺกิเลสทุกฺเขนปิ สทุกฺโข. สุอุปฆาโตติ
วิปากูปฆาตกิเลสูปฆาเตเหว สอุปฆาโต. ตถา สปริฬาโห. มิจฺฉาปฏิปทาติ
อยาถาวปฏิปทา อกุสลปฏิปทา.
      [๓๒๖] อิตฺเถเก อปสาเทตีติ เอวํ เคหสิตวเสน เอกจฺเจ ปุคฺคเล
อปสาเทติ. อุสฺสาทเนปิ เอเสว นโย. ภวสํโยชนนฺติ ภวพนฺธนํ, ตณฺหาเยตํ
นามํ.
      สุภูติตฺเถโร กิร อิมํ จตุกฺกํ นิสฺสาย เอตทคฺเค ฐปิโต. ภควโต หิ
ธมฺมํ เทเสนฺตสฺส ปุคฺคลานํ อุสฺสาทนาปสาทนา ปญฺญายนฺติ, ตถา
สาริปุตฺตตฺเถราทีนํ. สุภูติตฺเถรสฺส ปน ธมฺมเทสนาย "อยํ ปุคฺคโล อปฺปฏิปนฺนโก
อนาราธโก"ติ วา, "อยํ สีลวา คุณวา ลชฺชี เปสโล อาจารสมฺปนฺโน"ติ วา,
นตฺถิ, ธมฺมเทสนาย ปนสฺส "อยํ มิจฺฉาปฏิปทา, อยํ สมฺมาปฏิปทา"เตฺวว
ปญฺญายติ. ตสฺมา ภควา "เอตทคฺคํ ภิกฺขเว มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ
อรณวิหารีนํ ยทิทํ สุภูตี"ติ ๑- อาห.
      [๓๒๙] กาลญฺญู อสฺสาติ อสมฺปตฺเต จ อติกฺกนฺเต จ กาเล
อกเถตฺวา "อิทานิ วุจฺจมานํ มหาชโน คณฺหิสฺสตี"ติ ยุตฺตปยุตฺตกาลํ ญตฺวาว
ปรมฺมุขา อวณฺณํ ภาเสยฺย. ขีณาวาเทปิ เอเสว นโย.
      [๓๓๐] อุปหญฺญตีติ ฆาฏิยติ. สโรปิ อุปหญฺญตีติ สทฺโทปิ ภิชฺชติ.
อาตุรียตีติ อาตุโร โหติ. เคลญฺญปฺปตฺโต สาพาโธ โหติ. ๒- อวิสฏฺฐนฺติ
วิสฺสฏฺฐํ อปลิพุทฺธํ น โหติ.
      [๓๓๑] ตเทวาติ ตํ เยว ภาชนํ. อภินิวิสฺส โวหรตีติ ปตฺตนฺติ
สญฺชานนชนปทํ คนฺตฺวา "ปตฺตํ อาหรถ โธวถา"ติ สุตฺวา "อนฺธพาลปุถุชฺชโน,
@เชิงอรรถ:  องฺ. เอกก. ๒๐/๒๐๑/๒๔       ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๙๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=197&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=5003&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=5003&modeTY=2&pagebreak=1#p197


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๙๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]