ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๔)

หน้าที่ ๒๐.

      [๓๘] อถ จตุตฺถวาเร ๑- วิวาโท กสฺมา? สญฺาย ๒- วิวาโท. "อหํ
สตึเยว สติปฏฺานํ วทามิ, อยํ `กาโย สติปฏฺานนฺ'ติ วทตี"ติ หิ เนสํ
สญฺ๓- โหติ. พฺยญฺชเนปิ เอเสว นโย.
      [๓๙] น โจทนาย โจทิตพฺพนฺติ ๔- น โจทนตฺถาย โจทายิตพฺพํ. ๕-
เอกจฺโจ หิ ปุคฺคโล "นลาเฏ เต สาสปมตฺตา ปิฬกา"ติ วุตฺโต "มยฺหํ นลาเฏ
สาสปมตฺตํ ปิฬกํ ปสฺสสิ, อตฺตโน นลาเฏ ตาลปกฺกมตฺตํ มหาคณฺฑํ น ปสฺสสี"ติ
วทติ. ตสฺมา ปุคฺคโล อุปปริกฺขิตพฺโพ. อทฬฺหทิฏฺีติ อนาทานทิฏฺี สุํสุมารํ
หทเย ๖- ปกฺขิปนฺโต วิย ทฬฺหํ น ตณฺหาติ.
      อุปฆาโตติ จณฺฑภาเวน วณฆฏฺฏิตสฺส วิย ทุกฺขุปฺปตฺติ. สุปฏินิสฺสคฺคีติ
"กึ นามาหํ อาปนฺโน, กทา อาปนฺโน"ติ วา "ตุวํ อาปนฺโน, ตว อุปชฺฌาโย
อาปนฺโน"ติ วา เอกํ เทฺว วาเร วตฺวาปิ "อสุกํ นาม อสุกทิวเส นาม ภนฺเต
อาปนฺนตฺถ, สณิกํ อนุสฺสรถา"ติ สริตฺวา ตาวเทว วิสฺสชฺชิสฺสติ. วิเทสาติ พหุํ
อตฺถญฺจ การณญฺจ อาหรนฺตสฺส กายจิตฺตกิลมโถ. สกฺโกมีติ เอวรูโป หิ
ปุคฺคโล โอกาสํ กาเรตฺวา "อาปตฺตึ อาปนฺนตฺถ ภนฺเต"ติ วุตฺโต "กทา กิสฺมึ
วตฺถุสฺมินฺ"ติ วตฺวา "อสุกทิวเส อสุกสฺมึ วตฺถุสฺมินฺ"ติ วุตฺเต "น สรามิ
อาวุโส"ติ วทติ, ตโต "สณิกํ ภนฺเต สรถา"ติ พหุํ วตฺวา สาริโต สริตฺวา
วิสฺสชฺเชติ. เตนาห "สกฺโกมี"ติ. อิมินา นเยน สพฺพตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ.
      อุเปกฺขา นาติมญฺิตพฺพาติ อุเปกฺขา น อติกฺกมิตพฺพา, กตฺตพฺพา
ชเนตพฺพาติ อตฺโถ. โย หิ เอวรูปํ ปุคฺคลํ ิตกํเยว ปสฺสาวํ กโรนฺตํ ทิสฺวาปิ
"นนุ อาวุโส นิสีทิตพฺพนฺ"ติ วทติ, โส อุเปกฺขํ อติมญฺติ นาม.
      [๔๐] วจีสํหาโรติ วจนสญฺจาโร. อิเมหิ กถิตํ อมูลํ อนฺตรํ ปเวเสยฺย,
ตุเมฺห อิเมหิ อิทญฺจิทญฺจ วุตฺตาติ อมูหิ กถิตํ อิเมสํ อนฺตรํ ปเวเสยฺยาติ
อตฺโถ. ทิฏฺิปฬาโสติอาทีหิ จิตฺตสฺส อนาราธนียภาโว กถิโต. ตํ ชานมาโน
สมาโน ครเหยฺยาติ ตํ สตฺถา ชานมาโน สมาโน นินฺเทยฺย อเมฺหติ. เอตํ
ปนาวุโส ธมฺมนฺติ เอตํ กลหภณฺฑนธมฺมํ.
@เชิงอรรถ:  ม. จตุตฺถวาเท      ม. ปญฺาย      สี. คนฺตพฺพํ, ม. ปญฺ
@ ฉ.ม. ตริตพฺพนฺติ     ฉ.ม. เวคายิตพฺพํ
@ สี. สุํสุมารหทเย, ฉ.ม. สํสุมารหทเย



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๒๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=20&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=494&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=494&pagebreak=1#p20


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]