ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๔)

หน้าที่ ๒๔๗.

เอเกกํ ทาสํ เอเกกํ สาฏกํ วิสฺสชฺชาเปสิ. ปญฺจ ถูลสาฏกสตานิ อเหสุํ. ตานิ
ปริวตฺตาเปตฺวา ปญฺจนฺนํ ปจฺเจกพุทฺธานํ ติจีวรานิ กตฺวา อทาสิ. ปจฺเจกพุทฺธา
ยถาผาสุกํ อคมํสุ. ตมฺปิ  ชงฺฆสหสฺสํ เอกโต กุสลํ กตฺวา กายสฺส เภทา
เทวโลเก นิพฺพตฺติ. ตานิ ปญฺจ มาตุคามสตานิ กาเลน กาลํ เตสํ ปญฺจนฺนํ
ปุริสสตานํ เคเห โหนฺติ, อเถกสฺมึ กาเล เชฏฺฐกทาสปุตฺโต เทวโลกโต
จวิตฺวา ราชกุเล นิพฺพตฺโต, ตาปิ ปญฺจสตา เทวกญฺญา มหาโภคกุเลสุ
นิพฺพตฺติตฺวา ตสฺส รชฺเช ฐิตสฺส เคหํ อคมํสุ. เอเตน นิยาเมน สํสรนฺติโย
อมฺหากํ ภควโต กาเล โกลิยนคเร จ เทวทหนคเร จ ขตฺติยกุเลสุ นิพฺพตฺตา.
     นนฺทกตฺเถโร ปพฺพชิตฺวา อรหตฺตํ ปตฺโต, เชฏฺฐกทาสิธีตา วยํ
อาคมฺม สุทฺโธทนมหาราชสฺส อคฺคมเหสิฏฺฐาเน ฐิตา, อิตราปิ เตสํ เตสํ
ราชปุตฺตานํเยว ฆรํ คตา. ตาสํ สามิกา ปญฺจสตา ราชกุมารา อุทกจุมฺพฏกลเห
สตฺถุ ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ปพฺพชิตา, ราชธีตโร เตสํ อุกฺกณฺฐนตฺถํ สาสนํ
เปเสสุํ. เต อุกฺกณฺฐิเต ภควา กุณาลทหํ เนตฺวา โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐาเปตฺวา
มหาสมยทิวเส อรหตฺเต ปติฏฺฐาเปสิ. ตาปิ ปญฺจสตา ราชธีตโร นิกฺขมิตฺวา
มหาปชาปติยา สนฺติเก ปพฺพชึสุ. อยมายสฺมา นนฺทโก เอตาว ตา ภิกฺขุนิโยติ
เอวเมตํ วตฺถุ ทีเปตพฺพํ.
     ราชการาโมติ ปเสนทินา การิโต นครสฺส ทกฺขิณทิสาภาเค ถูปารามสทิเส
ฐาเน วิหาโร.
     [๓๙๙] สมฺมปฺปญฺญาย สุทิฏฺฐนฺติ เหตุนา การเณน วิปสฺสนาปญฺญาย
ยาถาวสรสโต ทิฏฺฐํ.
     [๔๐๑] ตชฺชํ  ตชฺชนฺติ ตํสภาวํ ตํสภาวํ, อตฺถโต ปน ตํ ตํ ปจฺจยํ
ปฏิจฺจ ตา ตา เวทนา อุปฺปชฺชนฺตีติ วุตฺตํ โหติ.
     [๔๑๒] ปเควสฺส ฉายาติ มูลาทีนิ นิสฺสาย นิพฺพตฺตา ฉายา ปฐมตรํเยว
อนิจฺจา.



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๒๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=247&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=6284&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=6284&modeTY=2&pagebreak=1#p247


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]