อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๙๗.

จาติ ^๑- เทฺว ชนา. อเหตุวาทาติ นตฺถิ เหตุ นตฺถิ ปจฺจโย สตฺตานํ วิสุทฺธิยาติ เอวมาทิวาทิโน. อกิริยวาทาติ กโรโต น กริยติ ปาปนฺติ เอวํ กิริยปฏิกฺเขปวาทิโน. นตฺถิกวาทาติ นตฺถิ ทินฺนนฺติอาทิวาทิโน. เต อิเมสุ ตีสุปิ ทสฺสเนสุ โอกฺกนฺตนิยามา อเหสุํ. กถํ ปเนเตสํ นิยาโม โหตีติ. โย หิ เอวรูปํ ลทฺธึ คเหตฺวา รตฺติฏฺานทิวาฏฺาเน นิสินฺโน สชฺฌายติ วีมํสติ, ตสฺส "นตฺถิ เหตุ นตฺถิ ปจฺจโย, กโรโต น กริยติ ปาปํ, นตฺถิ ทินฺนํ, กายสฺส เภทา อุจฺฉิชฺชตี"ติ ตสฺมึ อารมฺมเณ มิจฺฉาสติ สนฺติฏฺติ, จิตฺตํ เอกคฺคํ โหติ, ชวนานิ ชวนฺติ. ปมชวเน สเตกิจฺโฉ โหติ, ตถา ทุติยาทีสุ. สตฺตเม พุทฺธานมฺปิ อเตกิจฺโฉ อนิวตฺตี อริฏฺกณฺฏกสทิโส โหติ. ตตฺถ โกจิ เอกํ ทสฺสนํ โอกฺกมติ, โกจิ เทฺว, โกจิ ตีณิปิ, นิยตมิจฺฉาทิฏฺิโกว โหติ, ปตฺโต สคฺคมคฺคาวรณญฺเจว โมกฺขมคฺคาวรณญฺจ อภพฺโพ ตสฺส อตฺตภาวสฺส อนนฺตรํ สคฺคมฺปิ คนฺตุํ, ปเคว โมกฺขํ, วฏฺฏขาณุ นาเมส สตฺโต ปวีโคปโก, เยภุยฺเยน เอวรูปสฺส ภวโต วุฏฺานํ นตฺถิ. วสฺสภญฺาปิ เอทิสา อเหสุํ. นินฺทาพฺยาโรสอุปารมฺภภยาติ อตฺตโน นินฺทาภเยน ฆฏฺฏนภเยน อุปวาทภเยน จาติ อตฺโถ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย มหาจตฺตารีสกสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. -------------- ๘. อานาปานสฺสติสุตฺตวณฺณนา [๑๔๔] เอวมฺเม สุตนฺติ อานาปานสฺสติสุตฺตํ. ตตฺถ อญฺเหิ จาติ เปตฺวา ปาฬิยํ อาคเต ทส เถเร อญฺเหิปิ อภิญฺาเตหิ พหูหิ สาวเกหิ สทฺธึ. ตทา กิร มหาภิกฺขุสํโฆ อโหสิ อปริจฺฉินฺนคณโน. @เชิงอรรถ: ^๑ ม. วยภิญฺาติ วโย จ ภิญฺา จาติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๙๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=97&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=2476&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=2476&pagebreak=1#p97