อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๘๘.

ยถา ตํ ปฏิปนฺโนติ วุจฺจติ, เอวํ ปฏิปนฺโน โหติ. อนุธมฺมจารีติ นิพฺพานธมฺมํ
อนุคตํ ปฏิปตฺติธมฺมํ จรติ, ปูเรตีติ อตฺโถ. ทุกฺขกฺขยาย ปฏิปนฺโนติ สีลํ
อาทึ กตฺวา ชรามรณทุกฺขสฺส นิโรธตฺถาย ปฏิปนฺโน. สงฺขารนิโรธายาติ
สงฺขารทุกฺขสฺส นิโรธตฺถาย. เอตฺตาวตา ยาว อรหตฺตา ๑- เทสนา กถิตา.
    อิทานิ อรหตฺตผลปจฺจเวกฺขณํ สตตวิหารญฺจ ทสฺเสตฺวา เทสนา
นิวตฺเตตพฺพา สิยา, ตถา อกตฺวา อวิชฺชาคโตติ อิทํ กสฺมา คณฺหตีติ?
ขีณาสวสฺส สมติกฺกนฺตวฏฺฏทุกฺขทสฺสนตฺถํ. อปิจ ปุน วฏฺฏํ อารภิตฺวา วิวฏฺเฏ
กถิยมาเน พุชฺฌนกสตฺโต เจตฺถ อตฺถิ, ตสฺส อชฺฌาสยวเสนาปิ อิทํ คณฺหตีติ
เวทิตพฺโพ. ตตฺถ อวิชฺชาคโตติ อวิชฺชาย คโต อุปคโต สมนฺนาคโต.
ปุริสปุคฺคโลติ ปุริโสเยว ปุคฺคโล. อุภเยนาปิ สมฺมติกถํ กเถติ. พุทฺธานํ หิ
สมฺมติกถา ปรมตฺถกถาติ เทฺว กถา โหนฺติ. ตตฺถ "สตฺโต นโร ปุริโส
ปุคฺคโล ติสฺโส นาโค"ติ เอวํ ปวตฺตา สมฺมติกถา นาม. "ขนฺธา ธาตุโย
อายตนานี"ติ เอวํ ปวตฺตา ปรมตฺถกถา นาม. ปรมตฺถกถํ กเถนฺตาปิ สมฺมตึ
อมุญฺจิตฺวาว กเถนฺติ. เต สมฺมตึ ๕- กเถนฺตาปิ ปรมตฺถํ กเถนฺตาปิ สจฺจเมว
กเถนฺติ. เตเนว วุตฺตํ:-
         ทุเว สจฺจานิ อกฺขาสิ     สมฺพุทฺโธ วทตํ วโร
         สมฺมตึ ปรมตฺถญฺจ        ตติยํ นูปลพฺภติ.
         สงฺเกตวจนํ สจฺจํ        โลกสมฺมติการณา ๒-
         ปรมตฺถวจนํ สจฺจํ        ธมฺมานํ *- ภูตลกฺขณนฺ"ติ. ๓-
@เชิงอรรถ: ๑ สี. อรหตฺตํ             ๒ ฉ.ม....การณํ
@* สี. ภูตลกฺขณาติ          ๓ ป.สู. ๑/๕๗/๑๕๐


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๘๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=88&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=1949&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=1949&modeTY=2&pagebreak=1#p88