ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๑๒๔.

                        ๙. วีโณปมสุตฺตวณฺณนา
    [๒๔๖] นวเม ยสฺส กสฺสจิ ภิกฺขเว ภิกฺขุสฺส วา ภิกฺขุนิยา วาติ อิทํ
สตฺถา ยถา นาม มหากุฏุมฺพิโก มหนฺตํ กสิกมฺมํ กตฺวา นิปฺผนฺนสสฺโส
ฆรทฺวาเร มณฺฑปํ กตฺวา อุภโตสํฆสฺส ทานํ ปวตฺเตยฺย. กิญฺจาปิ เตน
อุภโตสํฆสฺส ทานํ ปติฏฺฐาปิตํ, ๑- ทฺวีสุ ปน ปริสาสุ สนฺตปฺปิตาสุ เสสชนมฺปิ
สนฺตปฺเปติเยว, เอวเมว ภควา สมธิกานิ จตฺตาริ อสงฺเขฺยยฺยานิ ปารมิโย
ปูเรตฺวา โพธิมณฺเฑ สพฺพญฺญุตญาณํ อธิคนฺตฺวา ปวตฺติตปวรธมฺมจกฺโก
เชตวนมหาวิหาเร นิสินฺโน ภิกฺขุปริสาย เจว ภิกฺขุนิปริสาย จ มหาธมฺมยาคํ ยชนฺโต
วีโณปมสุตฺตํ อารภิ. ตํ ปเนตํ กิญฺจาปิ เทฺว ปริสา สนฺธาย อารทฺธํ,
จตุนฺนมฺปิ ปน ปริสานํ อวาริตํ. ตสฺมา สพฺเพหิปิ โสตพฺพญฺเจว สทฺธาตพฺพญฺจ,
ปริโยคาหิตฺวา จสฺส อตฺถรโส วินฺทิตพฺโพติ.
    ตตฺถ ฉนฺโทติอาทีสุ ฉนฺโท นาม ปุพฺพุปฺปตฺติกา ทุพฺพลตณฺหา, โส
รญฺเชตุํ น สกฺโกติ. อปราปรํ อุปฺปชฺชมานา ปน พลวตณฺหา ราโค นาม,
โส รญฺเชตุํ สกฺโกติ. ทณฺฑาทานาทีนิ กาตุํ อสมตฺโถ ปุพฺพุปฺปตฺติโก
ทุพฺพลโกโธ โทโส นาม. ตานิ กาตุํ สมตฺโถ อปราปรุปฺปตฺติโก พลวโกโธ ปฏิฆํ
นาม. โมโห ปน โมหนสมฺปโมหนวเสน อุปฺปนฺนํ อญฺญาณํ. เอวเมตฺถ
ปญฺจหิปิ ปเทหิ ตีณิ อกุสลมูลานิ คหิตานิ. เตสุ คหิเตสุ สพฺเพปิ ตมฺมูลกา
กิเลสา คหิตาว โหนฺติ. "ฉนฺโท ราโค"ติ วา ปททฺวเยน อฏฺฐโลภสหคตจิตฺตุปฺปาทา,
"โทโส ปฏิฆนฺ"ติ ปททฺวเยน เทฺว โทมนสฺสสหคตจิตฺตุปฺปาทา,
โมหปเทน โลภโทสรหิตา เทฺว อุทฺธจฺจวิจิกิจฺฉาสหคตจิตฺตุปฺปาทา คหิตาติ. เอวํ
สพฺเพปิ ทฺวาทสจิตฺตุปฺปาทา ทสฺสิตาว โหนฺติ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ปฏฺฐปิตํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๒๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=124&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=2714&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=2714&modeTY=2&pagebreak=1#p124


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]