อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๕๙.

อปุนพฺภวายาติ นิพฺพานตฺถาย. โมหยี มจฺจุราชนฺติ ยถาสฺส คตึ น ชานาติ, เอวํ มจฺจุราชานํ โมเหตฺวา คโต. ตติยํ วุตฺตนยเมว. ๔-๖. ขีรรุกฺโขปมสุตฺตาทิวณฺณนา [๒๓๑-๒๓๓] จตุตฺเถ อปฺปหีนฏฺเน อตฺถิ, เตเนวาห โส อปฺปหีโนติ. ปริตฺตาติ ปพฺพตมตฺตมฺปิ หิ รูปํ อทิฏฺ อรชนียํ ปริตฺตํ นาม โหติ, เอวรูปาปิสฺส รูปา จิตฺตํ ปริยาทิยนฺตีติ ทสฺเสติ. โก ปน วาโท อธิมตฺตานนฺติ อิฏฺารมฺมณํ ปนสฺส รชนียํ วตฺถุ จิตฺตํ ปริยาทิยิสฺสตีติ เอตฺถ กา กถา. เอตฺถ จ นขปิฏฺิปฺปมาณมฺปิ มณิมุตฺตาทิรชนิยํ วตฺถุอธิมตฺตารมฺมณเมวาติ เวทิตพฺพํ. ทหโรติอาทีนิ ตีณิปิ อญฺมญฺ เววจนาเนว. อาภินฺเทยฺยาติ ^๑- ปหเรยฺย ปทาเลยฺย วา. ปญฺจเม ตทุภยนฺติ ตํ อุภยํ. ฉฏฺ อุตฺตานเมว. ๗. อุทายีสุตฺตวณฺณนา [๒๓๔] สตฺตเม อเนกปริยาเยนาติ อเนเกหิ การเณหิ. อิติปายนฺติ อิติปิ อยํ. อิมสฺมึ สุตฺเต อนิจฺเจน อนตฺตลกฺขณํ กถิตํ. ๘. อาทิตฺตปริยายสุตฺตวณฺณนา [๒๓๕] อฏฺเม อนุพฺยญฺชนโส นิมิตฺตคฺคาโหติ "หตฺถา โสภนา ปาทา โสภนา"ติ เอวํ อนุพฺยญฺชนวเสน นิมิตฺตคฺคาโห. นิมิตฺตคฺคาโหติ หิ สํสนฺเทตฺวา คหณํ, อนุพฺยญฺชนคฺคาโหติ วิภตฺติคหณํ. นิมิตฺตคฺคาโห กุมฺภีลสทิโส สพฺพเมว คณฺหาติ, อนุพฺยญฺชนคฺคาโห รตฺตปาสทิโส วิภชิตฺวา หตฺถปาทาทีสุ ตํ ตํ โกฏฺาสํ. อิเม ปน เทฺว คาหา เอกชวนวาเรปิ ลพฺภนฺติ, นานาชวนวาเร วตฺตพฺพเมว นตฺถิ. @เชิงอรรถ: ^๑ สี.,ก. ภินฺเทยฺยาติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=59&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=1261&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=1261&pagebreak=1#p59