อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๖.

                         ๒. ปหานสุตฺตวณฺณนา
     [๒๔] ทุติเย สพฺพปฺปหานายาติ สพฺพสฺส ปหานาย. จกฺขุสมฺผสฺสปจฺจยา
อุปฺปชฺชติ เวทยิตนฺติ จกฺขุสมฺผสฺสํ มูลปจฺจยํ กตฺวา อุปฺปนฺนา สมฺปฏิจฺฉนฺน-
สนฺตีรณโวฏฺพฺพชวนเวทนา. จกฺขุวิญฺาณสมฺปยุตฺตาย ปน วตฺตพฺพเมว นตฺถิ.
โสตทฺวาราทิเวทนาปจฺจยาทีสุปิ เอเสว นโย. เอตฺถ ปน มโนติ ภวงฺคจิตฺตํ.
ธมฺมาติ อารมฺมณํ. มโนวิญฺาณนฺติ สหาวชฺชนกํ ชวนํ. มโนสมฺผสฺโสติ
ภวงฺคสหชาโต สมฺผสฺโส. เวทยิตนฺติ สหาวชฺชนเวทนาย ชวนเวทนา.
ภวงฺคสมฺปยุตฺตาย ปน วตฺตพฺพเมว นตฺถิ. อาวชฺชนํ ภวงฺคโต อโมเจตฺวา
มโนติ สหาวชฺชเนน ภวงฺคํ ทฏพฺพํ. ธมฺมาติ อารมฺมณํ. มโนวิญฺาณนฺติ
ชวนวิญฺาณํ. มโนสมฺผสฺโสติ ภวงฺคสหชาโต สมฺผสฺโส. เวทยิตนฺติ ชวนสหชาตา
เวทนา. สหาวชฺชเนน ภวงฺคสหชาตาปิ วตฺตติเยว. ยา ปเนตฺถ ๑- เทสนา
อนุสิฏฺิอาณา, ๒- อยํ ปณฺณตฺติ นามาติ.
                    ๓. อภิญฺาปริญฺาปหานสุตฺตวณฺณนา
     [๒๕] ตติเย สพฺพํ อภิญฺา ปริญฺา ปหานายาติ สพฺพํ อภิชานิตฺวา
ปริชานิตฺวา ปชหนตฺถาย. อภิญฺา ปริญฺา ปหาตพฺพนฺติ อภิชานิตฺวา
ปริชานิตฺวา ปหาตพฺพํ. เสสํ วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ.
                      ๔. ปมอปริชานนสุตฺตวณฺณนา
     [๒๖] จตุตฺเถ อนภิชานํ อปริชานํ อวิราชยํ อปฺปชหนฺติ อนภิชานนฺโต
อปริชานนฺโต อวิราเชนฺโต อปฺปชหนฺโต. เอตฺถ จ อวิราเชนฺโตติ อวิคจฺฉาเปนฺโต. ๓-
อิติ อิมสฺมึ สุตฺเต ติสฺโสปิ ปริญฺา กถิตา โหนฺติ. "อภิชานนฺ"ติ หิ วจเนน
@เชิงอรรถ: ๑ ฏีกา. ยาปิ จ       ๒ ก. อนุสนฺธิสาสนํ     ๓ ก. อวิตจฺฉาเปนฺโต


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๖.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=6&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=111&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=111&pagebreak=1#p6