อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๖๑.

กตกิจฺโจติ จตูหิ มคฺเคหิ กิจฺจํ กตฺวา ิโต. ปารคู สพฺพธมฺมานนฺติ สพฺพธมฺมา วุจฺจนฺติ ปญฺจกฺขนฺธา ทฺวาทสายตนานิ อฏฺารส ธาตุโย, เตสํ สพฺพธมฺมานํ อภิญฺาปารํ ปริญฺาปารํ ปหานปารํ ^๑- ภาวนาปารํ สจฺฉิกิริยาปารํ สมาปตฺติปารญฺจาติ ฉพฺพิธํ ปารํ คตตฺตา ปารคู. อนุปาทายาติ อคเหตฺวา. นิพฺพุโตติ กิเลสสนฺตาปรหิโต. วิรเชติ ราคโทสโมหรชรหิเต. อวิชานนฺตาติ เขตฺตํ อชานนฺตา. ทุมฺเมธาติ นิปฺปญฺา. อสฺสุตาวิโนติ เขตฺตวินิจฺฉยสวเนน รหิตา. พหิทฺธาติ อิมมฺหา สาสนา พหิทฺธา. น หิ สนฺเต อุปาสเรติ พุทฺธปจฺเจกพุทฺธขีณาสเว อุตฺตมปุริเส น อุปสงฺกมนฺติ. ธีรสมฺมเตติ ปณฺฑิเตหิ สมฺมเต สงฺกถิเต. ^๒- มูลขาตา ปติฏฺิตาติ อิมินา โสตาปนฺนสฺส สทฺธํ ทสฺเสติ. กุเล วา อิธ ชายเรติ อิธ วา มนุสฺสโลเก ขตฺติยพฺราหฺมณเวสฺสกุเล ชายนฺติ. อยเมว หิ ติวิธา กุลสมฺปตฺติ นาม. อนุปุพฺเพน นิพฺพานํ, อธิคจฺฉนฺตีติ สีลสมาธิปญฺาติ อิเม คุเณ ปูเรตฺวา อนุกฺกเมน นิพฺพานํ อธิคจฺฉนฺตีติ. ๘. ติกณฺณสุตฺตวณฺณนา [๕๙] อฏฺเม ติกณฺโณติ ตสฺส นามํ. อุปสงฺกมีติ "สมโณ กิร โคตโม ปณฺฑิโต, คจฺฉิสฺสามิ ตสฺส ^๓- สนฺติกนฺ"ติ จินฺเตตฺวา ภุตฺตปาตราโส มหาชนปริวุโต อุปสงฺกมิ. ภควโต สมฺมุขาติ ทสพลสฺส ปุรโต นิสีทิตฺวา. วณฺณํ ภาสตีติ กสฺมา ภาสติ? โส กิร อิโต ปุพฺเพ ตถาคตสฺส สนฺติกํ อคตปุพโพ. อถสฺส เอตทโหสิ "พุทฺธา นาม ทุราสทา, มยิ ปมตรํ อกเถนฺเต ^๔- กเถยฺย วา น วา. สเจ น กเถสฺสติ, อถ มํ สมาคมฏฺาเน กเถนฺตํ เอวํ วกฺขนฺติ `ตฺวํ อิธ กสฺมา กเถสิ, เยน เต สมณสฺส โคตมสฺส สนฺติกํ คนฺตฺวา วจนมตฺตมฺปิ น ลทฺธนฺ"ติ. ตสฺมา "เอวํ เม อยํ ครหา มุจฺจิสฺสตี"ติ มญฺมาโน ภาสติ. กิญฺจาปิ พฺราหฺมณานํ @เชิงอรรถ: ^๑ ม. ตีรณปารํ ^๒ ฉ.ม.,อิ. สมฺภาวิเต @^๓ สี.,อิ. คจฺฉิสฺสามิสฺส ^๔ ม. กเถตฺวา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๖๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=161&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=3671&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=3671&pagebreak=1#p161