อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๘๔.

๒. ภยสุตฺตวณฺณนา [๖๓] ทุติเย อมาตาปุตฺติกานีติ มาตา จ ปุตฺโต จ มาตาปุตฺตํ, ปริตฺตาตุํ สมตฺถภาเวน นตฺถิ เอตฺถ มาตาปุตฺตนฺติ อมาตาปุตฺติกานิ. ยนฺติ สมเย. ตตฺถ มาตาปิ ปุตฺตํ น ปฏิลภตีติ ตสฺมึ อคฺคิภเย อุปฺปนฺเน มาตาปิ ปุตฺตํ ปสฺสิตุํ น ลภติ, ปุตฺโตปิ มาตรํ ปสฺสิตุํ น ลภตีติ อตฺโถ. ภยํ โหตีติ จิตฺตุตฺราสภยํ โหติ. อฏวีสงฺโกโปติ อฏวิยา สงฺโกโป. อฏวีติ เจตฺถ อฏวีวาสิโน โจรา เวทิตพฺพา. ยทา หิ เต อฏวิโต ชนปทํ โอตริตฺวา คามนิคมราชธานิโย ปหริตฺวา วิลุมฺปนฺติ, ตทา อฏวีสงฺโกโป นาม โหติ, ตํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ. จกฺกสมารูฬฺหาติ เอตฺถ อิริยาปถจกฺกมฺปิ วตฺตติ ยานจกฺกมฺปิ. ภยสฺมึ หิ สมฺปตฺเต เยสํ ยานกานิ อตฺถิ, เต อตฺตโน ปริกฺขารภณฺฑํ เตสุ อาโรเปตฺวา ปลายนฺติ. เยสํ นตฺถิ, เต กาเชน วา อาทาย สีเสน วา อุกฺขิปิตฺวา ปลายนฺติเยว. เต จกฺกสมารุฬฺหา นาม โหนฺติ. ปริยายนฺตีติ อิโต จิโต จ คจฺฉนฺติ. กทาจีติ กิสฺมิญฺจิเทว กาเล. กรหจีติ ตสฺเสว เววจนํ. มาตาปิ ปุตฺตํ ปฏิลภตีติ อาคจฺฉนฺตํ วา คจฺฉนฺตํ วา เอกสฺมึ ฐาเน นิลีนํ วา ปสฺสิตุํ ลภติ. อุทกวาหโกติ นทีปูโร. มาตาปิ ปุตฺตํ ปฏิลภตีติ กุลฺเล วา อุลุมฺเป วา มตฺติกาภาชเน วา ทารุขณฺเฑ วา ลคฺคํ วุยฺหมานํ ปสฺสิตุํ ปฏิลภติ, โสตฺถินา วา ปุน อุตฺตริตฺวา คาเม วา อรญฺเญ วา ฐิตํ ปสฺสิตุํ ลภตีติ. เอวํ ปริยายโต อมาตาปุตฺติกานิ ภยานิ ทสฺเสตฺวา อิทานิ นิปฺปริยาเยน ทสฺเสนฺโต ตีณิมานีติอาทิมาห. ตตฺถ ชราภยนฺติ ชรํ ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชนกํ ภยํ. อิตเรสุปิ เอเสว นโย. วุตฺตํปิ เจตํ "ชรํ ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชติ ภยํ ภยานกํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํโส เจตโส อุตฺราโส. พฺยาธึ ปฏิจฺจ, มรณํ ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชติ ภยํ ภยานกํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํโส เจตโส อุตฺราโส"ติ. ^๑- เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. @เชิงอรรถ: ^๑ อภิ.วิ. ๓๕/๙๒๑/๔๔๘ ติกนิทฺเทส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๘๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=184&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=4225&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=4225&modeTY=2&pagebreak=1#p184