ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๒๘๓.

ตสฺส สมฺปชฺชเต สุตนฺติ ตสฺส ปุคฺคลสฺส ยสฺมา เตน สุเตน สุตกิจฺจํ กตํ,
ตสฺมา ตสฺส สุตํ สมฺปชฺชติ นาม. นาสฺส สมฺปชฺชเตติ สุตกิจฺจสฺส อกตตฺตา
น สมฺปชฺชติ. ธมฺมธรนฺติ สุตธมฺมานํ อาธารภูตํ. สปฺปญฺนฺติ สุปญฺ. เนกฺขํ
ชมฺโพนทสฺเสวาติ ชมฺพุนทํ วุจฺจติ ชาติสุวณฺณํ, ตสฺส ชมฺพุนทสฺส เนกฺขํ วิย,
ปญฺจสุวณฺณปริมาณํ สุวณฺณฆฏิกํ วิยาติ อตฺโถ.
                         ๗. โสภณสุตฺตวณฺณนา
     [๗] สตฺตเม วิยตฺตาติ ปญฺาเวยฺยตฺติเยน สมนฺนาคตา. วินีตาติ วินยํ
อุเปตา สุวินีตา. วิสารทาติ เวสารชฺเชน โสมนสฺสสหคตาเณน สมนฺนาคตา.
ธมฺมธราติ สุตธมฺมานํ อาธารภูตา. ภิกฺขุ จ สีลสมฺปนฺโนติ คาถาย กิญฺจาปิ
เอเกกสฺเสว เอเกโก คุโณ กถิโต, สพฺเพสํ ปน สพฺเพปิ วฏฺฏนฺตีติ.
                       ๘. เวสารชฺชสุตฺตวณฺณนา
     [๘] อฏฺเม เวสารชฺชานีติ เอตฺถ สารชฺชปฏิปกฺโข เวสารชฺชํ, จตูสุ
าเนสุ สารชฺชาภาวํ ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส อุปฺปนฺนโสมนสฺสมยาณสฺเสตํ นามํ.
อาสภณฺานนฺติ เสฏฺฏฺานํ อุตฺตมฏฺานํ. อาสภา วา ปุพฺพพุทฺธา, เตสํ านนฺติ
อตฺโถ. อปิจ ควสตเชฏฺโก อุสโภ, ควสหสฺสเชฏฺโก วสโภ. วชสตเชฏฺโก
วา อุสโภ, วชสหสฺสเชฏฺโก วสโภ, สพฺพควเสฏฺโ สพฺพปริสฺสยสโห เสโต
ปาสาทิโก มหาภารวโห อสนิสตสทฺเทหิปิ อสนิสหสฺสสทฺเทหิปิ ๑- อสมฺปกมฺปิโย
นิสโภ, โส อิธ อุสโภติ อธิปฺเปโต. อิทมฺปิ หิ ตสฺส ปริยายวจนํ. อุสภสฺส
อิทนฺติ อาสภํ. านนฺติ จตูหิ ปาเทหิ ปวึ อุปฺปีเฬตฺวา ววตฺถานํ. อิทํ ปน อาสภํ
วิยาติ อาสภํ. ยถาปิ หิ ๒- นิสภสงฺขาโต อุสโภ จตูหิ ปาเทหิ ปวึ อุปฺปีเฬตฺวา
อจลฏฺาเนน ติฏฺติ, เอวํ ตถาคโตปิ จตูหิ เวสารชฺชปาเทหิ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ    ฉ.ม. ยเถว หิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๘๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=283&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6540&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6540&pagebreak=1#p283


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]