อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๙๙.

นิเธตพฺพยุตฺตกํ วาจํ ภาสิตา. อกาเลนาติ กเถตุํ อยุตฺตกาเลน. อนปเทสนฺติ อปเทสรหิตํ, สาปเทสํ สการณํ กตฺวา น กเถติ. อปริยนฺตวตินฺติ ปริยนฺตรหิตํ, น ปริจฺเฉทํ ทสฺเสตฺวา ^๑- กเถติ. อนตฺถสญฺหิตนฺติ น โลกิยโลกุตฺตรอตฺถนิสฺสิตํ กตฺวา ทสฺเสติ. ^๒- พาโล เถโรเตฺวว สงฺขํ คจฺฉตีติ อนฺธพาลตฺเถโรติ สงฺขํ คจฺฉติ. กาลวาทีติอาทีนิ วุตฺตปฏิปกฺขวเสน เวทิตพฺพานิ. ปณฺฑิโต เถโรเตฺวว สงฺขํ คจฺฉตีติ ปณฺฑิจฺเจน สมนฺนาคตตฺตา ปณฺฑิโต, ถิรภาวปฺปตฺติยา เถโรติ สงฺขํ คจฺฉติ. พหุสฺสุโต โหตีติ พหุํ อสฺส สุตํ โหติ, นวงฺคสตฺถุสาสนํ ปาลิอนุสนฺธิ- ปุพฺพาปรวเสน อุคฺคหิตํ โหตีติ อตฺโถ. สุตธโรติ สุตฺตสฺส อาธารภูโต. ยสฺส หิ อิโต คหิตํ อิโต ปลายติ, ฉิทฺทฆเฏ อุทกํ วิย น ติฏฺฐติ, ปริสมชฺเฌ เอกํ สุตฺตํ วา ชาตกํ วา กเถตุํ วา วาเจตุํ วา น สกฺโกติ, อยํ น สุตธโร นาม. ยสฺส ปน อุคฺคหิตํ พุทฺธวจนํ อุคฺคหิตกาลสทิสเมว โหติ, ทสปิ วีสติปิ วสฺสานิ สชฺฌายํ อกโรนฺตสฺส เนว นสฺสติ, อยํ สุตธโร นาม. สุตสนฺนิจโยติ สุตสฺส สนฺนิจยภูโต. ยสฺส หิ สุตํ หทยมญฺชูสายํ สนฺนิจิตํ สิลาย ลิขิตเลขา วิย สุวณฺณฆเฏ ^๓- ปกฺขิตฺตสีหวสา วิย จ ติฏฺฐติ, อยํ สุตสนฺนิจโย นาม. ธตาติ ธตา ^๔- ปคุณา. เอกจฺจสฺส หิ อุคฺคหิตพุทฺธวจนํ ธตํ ปคุณํ นิจฺจลิกํ น โหติ, "อสุกํ สุตฺตํ วา ชาตกํ วา กเถหี"ติ วุตฺเต "สชฺฌายิตฺวา สํสนฺทิตฺวา สมนุคฺคาหิตฺวา ชานิสฺสามี"ติ วทติ. เอกจฺจสฺส ธตํ ปคุณํ ภวงฺคโสตสทิสํ โหติ, "อสุกํ สุตฺตํ วา ชาตกํ วา กเถหี"ติ วุตฺเต อุทฺธริตฺวา ตเมว กเถติ. ตํ สนฺธาย วุตฺตํ "ธตา"ติ. วจสา ปริจิตาติ สุตฺตทสกวคฺคทสก- ปณฺณาสทสกวเสน วาจาย สชฺฌายิตา. มนสานุเปกฺขิตาติ จิตฺเตน อนุเปกฺขิตา. @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ทสฺเสตฺวา ทสฺเสตฺวา ^๒ ฉ.ม. กเถติ @^๓ ฉ.ม. เลขา วิย สุวณฺณปตฺเต ^๔ ฉ.ม. ธาตาติ ธาตา. เอวมุปริปิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๒๙๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=299&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=6911&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=6911&modeTY=2&pagebreak=1#p299