อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๒.

[๓๔] ทุติเย มาตุ จ ปิตุ จาติ ชนิกมาตุ จ ชนกปิตุ จ. เอเกน ภิกฺขเว อํเสน มาตรํ ปริหเรยฺยาติ เอกสฺมึ อํสกูเฏ เปตฺวา มาตรํ ปฏิชคฺเคยฺย. เอเกน อํเสน ปิตรํ ปริหเรยฺยาติ เอกสฺมึ อํสกูเฏ เปตฺวา ปิตรํ ปฏิชคฺเคยฺย. วสฺสสตายโก วสฺสสตชีวีติ วสสสตายกกาเล ชาโต สกลํ วสฺสสตํ ชีวนโต. อิทํ วุตฺตํ โหติ:- สเจ ปุตฺโต นาม "มาตาปิตูนํ ปฏิกริสฺสามี"ติ อุฏฺาย สมุฏฺาย ทกฺขิเณ อํสกูเฏ มาตรํ, วาเม ปิตรํ เปตฺวา วสฺสสตายุโก สกลํปิ วสฺสสตํ ชีวมาโน ปริหเรยฺย. โส จ เนสํ อุจฺฉาทนปริมทฺทนนฺหาปนสมฺพาหเนนาติ โส จ ปุตฺโต เตสํ มาตาปิตูนํ อํสกูเฏสุ ิตานํเยว ทุคฺคนฺธปฏิวิโนทนตฺถํ สุคนฺธกรเณน อุจฺฉาทเนน, ปริสฺสมวิโนทนตฺถํ หตฺถปริมทฺทเนน, สีตุณฺหกาเล จ อุโณฺหทกสีโตทกนฺหาปเนน, หตฺถปาทาทีนํ อากฑฺฒนปริกฑฺฒนสงฺขาเตน สมฺพาหเนน อุปฏฺานํ กเรยฺย. เต จ ตตฺเถวาติ เต จ มาตาปิตโร ตตฺเถว ตสฺส อํสกูเฏสุ นิสินฺนาว มุตฺตกรีสํ จเชยฺยุํ. ^๑- น เตฺวว ภิกฺขเว เอวํปิ น เตฺวว มาตาปิตูนํ กตํ วา โหติ ปฏิกตํ วา. อิสฺสราธิปจฺเจ รชฺเชติ จกฺกวตฺติรชฺชํ สนฺธาเยวมาห. อาปาทกาติ วฑฺฒกา อนุปาลกา. ปุตฺตา หิ มาตาปิตูหิ วฑฺฒิตา เจว อนุปาลิตา จ. โปสกาติ หตฺถปาเท วฑฺเฒตฺวา หทยโลหิตํ ปาเยตฺวา โปสกา. ปุตฺตา หิ มาตาปิตูหิ สุฏฺุ ภตา ^๒- อนฺนปานาทีหิ ปฏิชคฺคิตา. อิมสฺส โลกสฺส ทสฺเสตาโรติ สเจ หิ มาตาปิตโร ชาตทิวเสเยว ปุตฺตํ ปาเท คเหตฺวา อรญฺเ วา นทิยํ วา ปปาเต วา ขิเปยฺยุํ, อิมสฺมึ โลเก อิฏฺานิฏฺารมฺมณํ น ปสฺเสยฺย. เอวํ อกตฺวา อาปาทิตตฺตา โปสิตตฺตา เอส อิมสฺมึ โลเก อิฏฺานิฏฺารมฺมณํ มาตาปิตโร นิสฺสาย ปสฺสตีติ ^๓- ตฺยสฺส อิมสฺส โลกสฺส ทสฺเสตาโร นาม โหนฺติ. สมาทเปตีติ คณฺหาเปติ. อิมสฺมึ สุตฺเต สทฺธาสีลจาคปญฺา โลกิยโลกุตฺตรมิสฺสกา กถิตา. ธมฺมเสนาปติสาริปุตฺตตฺเถรสทิโสว ภิกฺขุ เตสุ ปติฏฺาเปติ นามาติ เวทิตพฺโพ. @เชิงอรรถ: ^๑ ม. ขิเปยฺยุํ ^๒ ฉ.ม.,อิ. ปุฏฺา, ม. สุฏฺุ กตา ^๓ อิ. ปสฺสติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=32&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=713&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=713&pagebreak=1#p32