ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๔๔.

อิตฺถตฺตํ มานุสกปญฺจกฺขนฺธภาวเมว อาคนฺตา โหติ, ตตฺรูปปตฺติโก วา อุปรูปปตฺติโก
วา น โหติ, ปุน เหฏฺาคามีเยว โหตีติ ทสฺเสติ. อิมินา องฺเคน สุกฺขวิปสฺสกสฺส
ธาตุกมฺมฏฺานิกภิกฺขุโน เหฏฺิมมคฺคทฺวยญฺเจว ผลทฺวยญฺจ กถิตํ.
      อญฺตรํ สนฺตํ เจโตวิมุตฺตินฺติ อฏฺสุ สมาปตฺตีสุ อญฺตรํ จตุตฺถชฺฌาน-
สมาปตฺตึ. สา หิ ปจฺจนีกกิเลสานํ สนฺตตฺตา สนฺตา, เตเหว จ กิเลเสหิ เจตโส
วิมุตฺตตฺตา เจโตวิมุตฺตีติ วุจฺจติ. อญฺตรํ เทวนิกายนฺติ ปญฺจสุ สุทฺธาวาส-
เทวนิกาเยสุ อญฺตรํ. อนาคนฺตา อิตฺถตฺตนฺติ ปุน อิมํ ปญฺจกฺขนฺธภาวํ อนาคนฺตา,
เหฏฺูปปตฺติโก น โหติ, อุปรูปปตฺติโกว โหติ ตตฺเถว วา ปรินิพฺพายีติ ทสฺเสติ.
อิมินา องฺเคน สมาธิกมฺมิกสฺส ภิกฺขุโน ตโย มคฺคา  ตีณิ จ ผลานิ กถิตานิ.
      กามานํเยว นิพฺพิทายาติ ทุวิธานํปิ กามานํ นิพฺพินฺทนตฺถาย อุกฺกณฺนตฺถาย.
วิราคายาติ วิรชฺชนตฺถาย. นิโรธายาติ อปฺปวตฺติกรณตฺถาย. ปฏิปนฺโน โหตีติ
ปฏิปตฺตึ ปฏิปนฺโน โหติ. เอตฺตาวตา โสตาปนฺนสฺส จ สกทาคามิโน จ ปญฺจกามคุณิก-
ราคกฺขยตฺถาย อนาคามิมคฺควิปสฺสนา กถิตา โหติ. ภวานํเยวาติ ติณฺณํ ภวานํ. อิมินา
อนาคามิโน ภวราคกฺขยตฺถาย อรหตฺตมคฺควิปสฺสนา กถิตา โหติ. ตณฺหกฺขยาย
ปฏิปนฺโน โหตีติ อิมินาปิ โสตาปนฺนสกทาคามีนํเยว ปญฺจกามคุณิกตณฺหาย
ขยกรณตฺถํ อนาคามิมคฺควิปสฺสนา กถิตา. โส โลภกฺขยายาติ อิมินาปิ อนาคามิโน
ภวโลภกฺขยตฺถาย ๑- อรหตฺตมคฺควิปสฺสนาว กถิตา. อญฺตรํ เทวนิกายนฺติ
สุทฺธาวาเสเสฺวว อญฺตรํ เทวนิกายํ. อนาคนฺตา อิตฺถตฺตนฺติ อิมํ ขนฺธปญฺจกภาวํ
อนาคนฺตา, เหฏฺูปปตฺติโก น โหติ, อุปรูปปตฺติโก วา โหติ, ตตฺเถว วา
ปรินิพฺพายติ.
@เชิงอรรถ:  สี.,อิ. ภวโลภกฺขยาย



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=44&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=995&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=995&pagebreak=1#p44


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]