ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๕๘.

                          ๒. ทุติยปณฺณาสก
                       ๖. ๑. ปุคฺคลวคฺควณฺณนา
      [๕๓] ทุติยปณฺณาสกสฺส ปเม จกฺกวตฺตินา สทฺธึ คหิตตฺตา "โลกานุกมฺปายา"ติ
น วุตฺตํ. เอตฺถ จ จกฺกวตฺติโน อุปฺปตฺติยา เทฺว สมฺปตฺติโย ลภนฺติ, พุทฺธานํ
อุปฺปตฺติยา ติสฺโสปิ สมฺปตฺติโย. ๑-
      [๕๔] ทุติเย อจฺฉริยมนุสฺสาติ น อาจิณฺณา มนุสฺสา อพฺภุตมนุสฺสา.
      [๕๕] ตติเย พหุโน ชนสฺส อนุตปฺปา โหตีติ มหาชนสฺส อนุตาปการี
โหติ. ตตฺถ จกฺกวตฺติโน กาลกิริยา เอกจกฺกวาเฬ เทวมนุสฺสานํ อนุตาปํ กโรติ,
ตถาคตสฺส กาลกิริยา ทสสุ จกฺกวาฬสหสฺเสสุ.
      [๕๖] จตุตฺเถ ถูปารหาติ ถูปสฺส อรหา ๑- ยุตฺตา อนุจฺฉวิกา. จกฺกวตฺติโน
หิ เจติยํ ปฏิชคฺคิตฺวา เทฺว สมฺปตฺติโย ลภนฺติ, พุทฺธานํ เจติยํ ปฏิชคฺคิตฺวา
ติสฺโสปิ.
      [๕๗] ปญฺจเม พุทฺธาติ อตฺตโน อานุภาเวน จตฺตาริ สจฺจานิ พุทฺธา.
      [๕๘] ฉฏฺเ ผลนฺติยาติ สทฺทํ กโรนฺติยา. น สนฺตสนฺตีติ ๒- สกฺกายทิฏฺิยา
ปหีนตฺตา ๒- น ภายนฺติ. ตตฺถ ขีณาสโว อตฺตโน สกฺกายทิฏฺิยา ปหีนตฺตา น ภายติ,
หตฺถาชานีโย ๓- สกฺกายทิฏฺิยา พลวตฺตาติ. สตฺตมฏฺเมสุปิ เอเสว นโย.
      [๖๑] นวเม กึปุริสาติ กินฺนรา. มานุสึ วาจํ น ภาสนฺตีติ มนุสฺสสฺส
กถํ น กเถนฺติ. ธมฺมาโสกสฺส กิร เอกํ กินฺนรํ อาเนตฺวา ทสฺเสสุํ. โส
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม.,อิ. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ  ๒-๒ ฉ.ม. อิเม ปาา น ทิสฺสนฺติ   ม. อิตโร



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๕๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=58&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=1316&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=1316&pagebreak=1#p58


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๘.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]