บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒) หน้าที่ ๕๘.
๒. ทุติยปณฺณาสก ๖. ๑. ปุคฺคลวคฺควณฺณนา [๕๓] ทุติยปณฺณาสกสฺส ปเม จกฺกวตฺตินา สทฺธึ คหิตตฺตา "โลกานุกมฺปายา"ติ น วุตฺตํ. เอตฺถ จ จกฺกวตฺติโน อุปฺปตฺติยา เทฺว สมฺปตฺติโย ลภนฺติ, พุทฺธานํ อุปฺปตฺติยา ติสฺโสปิ สมฺปตฺติโย. ๑- [๕๔] ทุติเย อจฺฉริยมนุสฺสาติ น อาจิณฺณา มนุสฺสา อพฺภุตมนุสฺสา. [๕๕] ตติเย พหุโน ชนสฺส อนุตปฺปา โหตีติ มหาชนสฺส อนุตาปการี โหติ. ตตฺถ จกฺกวตฺติโน กาลกิริยา เอกจกฺกวาเฬ เทวมนุสฺสานํ อนุตาปํ กโรติ, ตถาคตสฺส กาลกิริยา ทสสุ จกฺกวาฬสหสฺเสสุ. [๕๖] จตุตฺเถ ถูปารหาติ ถูปสฺส อรหา ๑- ยุตฺตา อนุจฺฉวิกา. จกฺกวตฺติโน หิ เจติยํ ปฏิชคฺคิตฺวา เทฺว สมฺปตฺติโย ลภนฺติ, พุทฺธานํ เจติยํ ปฏิชคฺคิตฺวา ติสฺโสปิ. [๕๗] ปญฺจเม พุทฺธาติ อตฺตโน อานุภาเวน จตฺตาริ สจฺจานิ พุทฺธา. [๕๘] ฉฏฺเ ผลนฺติยาติ สทฺทํ กโรนฺติยา. น สนฺตสนฺตีติ ๒- สกฺกายทิฏฺิยา ปหีนตฺตา ๒- น ภายนฺติ. ตตฺถ ขีณาสโว อตฺตโน สกฺกายทิฏฺิยา ปหีนตฺตา น ภายติ, หตฺถาชานีโย ๓- สกฺกายทิฏฺิยา พลวตฺตาติ. สตฺตมฏฺเมสุปิ เอเสว นโย. [๖๑] นวเม กึปุริสาติ กินฺนรา. มานุสึ วาจํ น ภาสนฺตีติ มนุสฺสสฺส กถํ น กเถนฺติ. ธมฺมาโสกสฺส กิร เอกํ กินฺนรํ อาเนตฺวา ทสฺเสสุํ. โส @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม.,อิ. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ ๒-๒ ฉ.ม. อิเม ปาา น ทิสฺสนฺติ ๓ ม. อิตโรเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๕๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=58&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=1316&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=1316&pagebreak=1#p58
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]