อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๓)
หน้าที่ ๑๑๗.

อาปนฺเนสุ ตสฺมึ วิหาเร เตสํ อนฺเตวาสิกา วิวทนฺติ, เอเตสํ โอวาทํ คณฺหนฺโต
ภิกฺขุนีสํโฆ วิวทติ. ตโต เตสํ อุปฏฺฐากา วิวทนฺติ, อถ มนุสฺสานํ อารกฺขเทวตา
เทฺว โกฏฺฐาสา โหนฺติ. ตถา ๑- ธมฺมวาทีนํ อารกฺขเทวตา ธมฺมวาทินิโย โหนฺติ,
อธมฺมวาทีนํ อธมฺมวาทินิโย. ตโต อารกฺขเทวตานํ มิตฺตา ภุมฺมเทวตา ภิชฺชนฺติ.
เอวํ ปรมฺปราย ยาว พฺรหฺมโลกา ฐเปตฺวา อริยสาวเก สพฺเพ เทวมนุสฺสา เทฺว
โกฏฺฐาสา โหนฺติ. ธมฺมวาทีหิ ปน อธมฺมวาทิโนว พหุตรา โหนฺติ. ตโต ยํ
พหุเกหิ คหิตํ, ตํ คจฺฉนฺติ. ธมฺมํ วิสฺสชฺเชตฺวา พหุตราว อธมฺมํ คณฺหนฺติ. เต
อธมฺมํ ปุรกฺขตฺวา วิหรนฺตา อปาเย นิพฺพตฺตนฺติ. เอวํ ทฺวินฺนํ ภิกฺขูนํ วิวาโท
เทวมนุสฺสานํ อหิตาย ทุกฺขาย โหติ. อชฺฌตฺตํ วาติ ตุมฺหากํ อพฺภนฺตรปริสาย.
พหิทฺธาติ ปเรสํ ปริสาย.
     มกฺขีติ ปเรสํ คุณมกฺขนลกฺขเณน มกฺเขน สมนฺนาคโต. ปฬาสีติ ยุคคฺคาห-
ลกฺขเณน ปฬาเสน สมนฺนาคโต. อิสฺสุกีติ ปรสฺส สกฺการาทีนํ อิสฺสายน-
ลกฺขณาย อิสฺสาย สมนฺนาคโต. มจฺฉรีติ อาวาสมจฺฉริยาทีหิ สมนฺนาคโต. สโฐติ
เกราฏิโก. มายาวีติ กตปฏิจฺฉาทโก. ปาปิจฺโฉติ อสนฺตสมฺภาวนิจฺฉโก ทุสฺสีโล.
มิจฺฉาทิฏฺฐีติ นตฺถิกวาที อเหตุกวาที อกิริยวาที. สนฺทิฏฺฐิปรามาสีติ สยํ
ทิฏฺฐเมว ปรามสติ. อาทานคฺคาหีติ ๒- ทฬฺหคฺคาหี. ทุปฺปฏินิสฺสคฺคีติ น สกฺกา
โหติ คหิตํ วิสฺสชฺชาเปตุํ อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏเมว กถิตนฺติ.
                         ๗. ทานสุตฺตวณฺณนา
     [๓๗] สตฺตเม เวฬุกณฺฑกีติ เวฬุกณฺฑกนครวาสินี. ฉฬงฺคสมนฺนาคตนฺติ
ฉหิ คุณงฺเคหิ สมนฺนาคตํ. ทกฺขิณํ ปติฏฺฐาเปตีติ ทานํ เทติ. ปุพฺเพว ทานา
สุมโนติ ทานํ ทสฺสามีติ มาสฑฺฒมาสโต ปฏฺฐาย โสมนสฺสปฺปตฺโต โหติ. เอตฺถ
หิ ปุพฺพเจตนา ทสฺสามีติ จิตฺตุปฺปาทกาลโต ปฏฺฐาย "อิโต อุฏฺฐิเตน ทานํ
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ตตฺถ  ๒ ฉ.ม. อาธานคฺคาหีติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๑๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=117&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=2622&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=2622&modeTY=2&pagebreak=1#p117