บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๑๗๙.
๔. เทวตาวคฺค ๕. ปฐมมิตฺตสุตฺตวณฺณนา [๓๖] จตุตฺถสฺส ปญฺจเม ทุทฺททนฺติ ทุปฺปริจฺจชํ มหารหภณฺฑกํ. ทุกฺกรํ กโรตีติ กาตุํ อสุกรํ กมฺมํ กโรติ. ทุกฺขมํ ขมตีติ สหายสฺสตฺถาย ทุรธิวาสํ ๑- อธิวาเสติ. คุยฺหมสฺส ๒- อาวิกโรตีติ อตฺตโน คุยฺหํ ตสฺส อาวิกโรติ. คุยฺหมสฺส ปริคูหตีติ ตสฺส คุยฺหํ อญฺเญสํ นาจิกฺขติ. ขีเณน นาติมญฺญตีติ ตสฺส โภเค ขีเณ เตน ขเยน ตํ นาติมญฺญติ, ตสฺมึ โอมานํ อตฺตนิ จ อติมานํ น กโรติ. ๖. ทุติยมิตฺตสุตฺตวณฺณนา [๓๗] ฉฏฺเฐ วตฺตาติ วจนกุสโล. วจนกฺขโมติ วจนํ ขมติ, ทินฺนํ โอวาทํ กโรติ. คมฺภีรนฺติ คุยฺหํ รหสฺสํ ฌานนิสฺสิตํ วิปสฺสนามคฺคผลนิพฺพานนิสฺสิตํ. ๗. สญฺญาสุตฺตวณฺณนา ๓- [๓๘] สตฺตเม อิทมฺเม เจตโส ลีนตฺตนฺติ อุปฺปนฺเน เจตโส ลีนตฺเต "อิทํ เม เจตโส ลีนตฺตนฺ"ติ ยถาสภาวโต ชานาติ. อชฺฌตฺตํ สงฺขิตฺตํ นาม ถีนมิทฺธานุคตํ. พหิทฺธา วิกฺขิตฺตํ นาม ปญฺจสุ กามคุเณสุ วิกฺขิตฺตํ. เวทนาติอาทีนิ ปปญฺจมูลวเสน คหิตานิ. เวทนา หิ ตณฺหาย มูลํ สุขวเสน ตณฺหุปฺปตฺติโต, สญฺญา ทิฏฺฐิยา มูลํ อวิภูตารมฺมเณ ทิฏฺฐิอุปฺปตฺติโต, วิตกฺโก มานสฺส มูลํ วิตกฺกวเสน อสฺมีติ มานุปฺปตฺติโต. อปฺปายาสปฺปาเยสูติ อุปการานุปกาเรสุ. นิมิตฺตนฺติ การณํ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. เทวตาวคฺโค จตุตฺโถ. @เชิงอรรถ: ๑ ม. ทุรภิสมฺภวํ ๒ ม. คุยฺหสฺส ๓ ฉ.ม. ปฐมปฏิสมฺภิทาสุตฺตวณฺณนาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=179&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=3985&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=3985&modeTY=2&pagebreak=1#p179
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]