ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

หน้าที่ ๑๘๒.

ปญฺจกนเย ปน ปริตฺตมชฺฌิมปณีตสฺส จตุตฺถชฺฌานสฺส วเสน โสฬสทฺวตฺตึส-
จตุสฏฺิกปฺปายุกา ปริตฺตปฺปมาณสุภกิณฺหา นาม หุตฺวา นิพฺพตฺตนฺติ. อิติ สพฺเพปิ
เต เอกตฺตกายา เจว จตุตฺถชฺฌานสญฺาย เอกตฺตสญฺิโน จาติ เวทิตพฺพา.
เวหปฺผลาปิ จตุตฺถวิญฺาณฏฺิติเมว ภชนฺติ. อสญฺีสตฺตา วิญฺาณาภาวา เอตฺถ
สงฺคหํ น คจฺฉนฺติ, สตฺตาวาเสสุ คจฺฉนฺติ.
     สุทฺธาวาสา วิวฏฺฏปกฺเข ิตา น สพฺพกาลิกา, กปฺปสตสหสฺสํปิ อสงฺเขฺยยฺยํปิ
พุทฺธสุญฺเ โลเก น อุปฺปชฺชนฺติ. โสฬสกปฺปสหสฺสพฺภนฺตเร พุทฺเธสุ อุปฺปนฺเนสุเยว
อุปฺปชฺชนฺติ. ธมฺมจกฺกปฺปวตฺติสฺส ภควโต ขนฺธาวารสทิสา ๑- โหนฺติ. ตสฺมา เนว
วิญฺาณฏฺิตึ น สตฺตาวาสํ ภชนฺติ. มหาสิวตฺเถโร ปน "น โข ปน
โส สาริปุตฺต อาวาโส ๒- สุลภรูโป, โส มยา อนาวุฏฺปุพฺโพ อิมินา ทีเฆน
อทฺธุนา อญฺตฺร สุทฺธาวาเสหิ เทเวหี"ติ ๓- อิมินา สุตฺเตน สุทฺธาวาสาปิ จตุตฺถ-
วิญฺาณฏฺิติญฺจ จตุตฺถสตฺตาวาสญฺจ ภชนฺตีติ วทติ, ตํ อปฺปฏิพาหิยตฺตา สุตฺตสฺส
อนุญฺาตํ.
     เนวสญฺานาสญฺายตนํ ยเถว สญฺาย, เอวํ วิญฺาณสฺสาปิ สุขุมตฺตา
เนว วิญฺาณํ นาวิญฺาณํ. ตสฺมา วิญฺาณฏฺิตีสุ น วุตฺตํ. ทุติเย สมาธิ-
ปริกฺขาราติ มคฺคสมาธิสฺส สมฺภารา.
                        ๓. ปมอคฺคิสุตฺตวณฺณนา
     [๔๖] ตติเย สพฺเพปิ ราคาทโย อนุทหนฏฺเน อคฺคี. อาหุเนยฺยคฺคีติอาทีสุ
ปเนตฺถ อาหุนํ วุจฺจติ สกฺกาโร, อาหุนํ อรหนฺตีติ อาหุเนยฺยา. มาตาปิตโร หิ
ปุตฺตานํ พหูปการตาย อาหุนํ อรหนฺติ, เตสุ วิปฺปฏิปชฺชมานา ปุตฺตา นิรยาทีสุ
นิพฺพตฺตนฺติ. ตสฺมา กิญฺจาปิ มาตาปิตโร น อนุทหนฺติ, อนุทหนสฺส ปน ปจฺจยา
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ขนฺธาวารฏฺานสทิสา   สี.,ก. สตฺตาวาโส
@ ม.มู. ๑๒/๑๖๐/๑๒๔ มหาสีหนาทสุตฺต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๘๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=182&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=4050&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=4050&pagebreak=1#p182


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]