บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๓๓๓.
๔. มหาจุนฺทสุตฺตวณฺณนา [๒๔] จตุตฺเถ ชานามิมํ ธมฺมนฺติ อิมินา าณทสฺสนากาโร ๑- วุตฺโต. ภาวิตกาโยมฺหีติอาทีหิ จ ภาวนาวารสฺส. ๒- ตติยวาเร เทฺวปิ วาทา เอกโต วุตฺตา, ตโยปิ เจเต อรหตฺตเมว ปฏิชานนฺติ. อฑฺฒวาทํ วเทยฺยาติ อฑฺโฒหมสฺมีติ วาทํ วเทยฺย. อุปนีหาตุนฺติ นีหริตฺวา ทาตุํ. ๕. กสิณสุตฺตวณฺณนา [๒๕] ปญฺจเม สกลฏฺเน กสิณานิ, ตทารมฺมณานํ ธมฺมานํ เขตฺตฏฺเน อธิฏฺานฏฺเน วา อายตนานีติ ๓- กสิณายตนานิ. อุทฺธนฺติ อุปริคคนตลาภิมุขํ. อโธติ เหฏฺา ภูมิตลาภิมุขํ. ติริยนฺติ เขตฺตมณฺฑลํ วิย สมนฺตา ปริจฺฉินฺทิตฺวา. เอกจฺโจ หิ อุทฺธเมว กสิณํ วฑฺเฒติ, ๔- เอกจฺโจ อโธ, เอกจฺโจ สมนฺตโต. เตน เตเนวากาเรน ๕- เอวํ สมฺปสาเรติ อาโลกมิว รูปทสฺสนกาโม. เตน วุตฺตํ "ปวีกสิณเมโก สญฺชานาติ อุทฺธํ อโธ ติริยนฺ"ติ. อทฺวยนฺติ อิทมฺปน เอกสฺส อญฺภาวานุปคมนตฺถํ วุตฺตํ. ยถา หิ อุทกํ ปวิฏฺสฺส สพฺพทิสาสุ อุทกเมว โหติ น อญฺ, เอวเมว ปวีกสิณํ ปวีกสิณเมว โหติ. นตฺถิ ตสฺส ๖- อญฺโ กสิณสมฺเภโทติ. เอเสว นโย สพฺพตฺถ. อปฺปมาณนฺติ อิทํ ตสฺส ตสฺส ผรณอปฺปมาณวเสน วุตฺตํ. ตญฺหิ เจตสา ผรนฺโต สกลเมว ผรติ, น "อยมสฺส อาทิ, อิทมฺมชฺฌนฺ"ติ ปมาณํ คณฺหาติ. วิญฺาณกสิณนฺติ เจตฺถ กสิณุคฺฆาฏิมากาเสว ๗- ปวตฺตํ วิญฺาณํ. ตตฺถ กสิณวเสน กสิณุคฺฆาฏิมากาเส, กสิณุคฺฆาฏิมากาสวเสน ตตฺถ ปวตฺตวิญฺาเณ อุทฺธํอโธติริยตา เวทิตพฺพา. อยเมตฺถ สงฺเขโป, กมฺมฏฺานภาวนานเยน ปเนตานิ ปวีกสิณาทีนิ วิตฺถารโต วิสุทฺธิมคฺเค ๘- วุตฺตาเนว. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. าณวาทสฺส วทนากาโร ๒ สี. ภาวิตสฺส, ฉ.ม. ภาวนาวาทสฺส @๓ สี.,ม. อายตนานิ ๔ สี. อุทฺธเมว ปสาเรติ, ม. อุทฺธเมว ชานาติ ๕ ฉ.ม. เตน เตน @วา การเณน ๖ สี. อิทํ ตสฺส ๗ ฉ.ม. กสิณุคฺฆาฏิมากาเส @๘ วิสุทฺธิ. ๑/๑๔๘ ปวีกสิณนิทฺเทส, วิสุทฺธิ. ๑/๒๑๗ เสสกสิณนิทฺเทส: @อาโปกสิณกถา (สฺยา)เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๓๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=333&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=7482&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=7482&pagebreak=1#p333
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๓๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]