บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๓๗๗.
๔. จตุตฺถปณฺณาสก [๑๕๕] จตุตฺถสฺส ปมาทีนิ อุตฺตานตฺถาเนวาติ. ๘. กมฺมนิทานสุตฺตวณฺณนา [๑๗๔] อฏฺเม โลภเหตุกมฺปีติ ปาณาติปาตสฺส โลโภ อุปนิสฺสยโกฏิยา เหตุ โหติ โทสโมหสมฺปยุตฺโตปิ. อิมินา อุปาเยน สพฺพตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ. ๙. ปริกฺกมนสุตฺตวณฺณนา [๑๗๕] นวเม ปริกฺกมนํ โหตีติ ปริวชฺชนํ โหติ. ๑๐. จุนฺทสุตฺตวณฺณนา [๑๗๖] ทสเม กมฺมารปุตฺตสฺสาติ สุวณฺณการปุตฺตสฺส. กสฺส โน ตฺวนฺติ กสฺส นุ ตฺวํ. ปจฺฉาภูมิกาติ ๑- ปจฺฉาภูมิวาสิกา. กมณฺฑลุกาติ กมณฺฑลุธาริโน. เสวาล- มาลิกาติ เสวาลมาลา วิย ธาเรนฺติ. เสวาลปฏนิวาสิตาติปิ วุตฺตเมว. อุทโกโรหกาติ สายตติยกํ อุทโกโรหนานุโยคมนุยุตฺตา. อามเสยฺยาสีติ หตฺเถน ปริมชฺเชยฺยาสิ. ๑๑. ชาณุสฺโสณิสุตฺตวณฺณนา [๑๗๗] เอกาทสเม อุปกปฺปตูติ ปาปุณาตุ. าเนติ โอกาเส. โน อฏฺาเนติ โน อโนกาเส. เนรยิกานํ อาหาโร นาม ตตฺถ นิพฺพตฺตนกมฺมเมว. เตเนว หิ เต ตตฺถ ยาเปนฺติ. ติรจฺฉานโยนิกานํ ปน ติณปณฺณาทิวเสน อาหาโร เวทิตพฺโพ, มนุสฺสานํ โอทนกุมฺมาสาทิวเสน, เทวานํ สุทฺธาโภชนาทิวเสน, ปิตฺติวิสยิกานํ ๒- เขฬสิงฺฆาณิกาทิวเสน. ยํ วา ปนสฺส อิโต อนุปฺปเวจฺฉนฺตีติ ยํ ตสฺส มิตฺตาทโย อิโต ททนฺตา อนุปเวเสนฺติ. ปิตฺติเวสยิกาเอว หิ ปรทตฺตูปชีวิโน โหนฺติ, น อญฺเสํ @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ปจฺฉาภูมกาติ ๒ ฉ.ม. เปตฺติเวสยิกานํ. เอวมุปริปิเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๗๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=377&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=8470&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=8470&pagebreak=1#p377
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๗๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]