บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๒ อปฺปมาท-จิตฺตวคฺค หน้าที่ ๑๑๗.
อสณฺฐหนฺตํ ๑- จปลํ. จิตฺตนฺติ: วิญฺญาณํ. ภูมิวตฺถุอารมฺมณ- กิริยาทิวิจิตฺตตาย ปเนตํ `จิตฺตนฺติ วุตฺตํ. ทุรกฺขนฺติ: กิฏฺฐสมฺพาเธ กิฏฺฐขาทกโคณํ วิย เอกสฺมึ สปฺปายารมฺมเณเยว ทุฏฺฐปนโต ทุรกฺขํ. ทุนฺนิวารยนฺติ. วิสภาคารมฺมณํ คจฺฉนฺตํ ปฏิเสเธตุํ ทุรกฺขตฺตา ทุนฺนิวารยํ. อุสุกาโรว เตชนนฺติ: ยถา นาม อุสุกาโร อรญฺญโต เอกํ ทณฺฑํ อาหริตฺวา นิตฺตจํ กตฺวา กญฺชิยเตเลน มกฺขิตฺวา องฺคารกปลฺเล ตาเปตฺวา รุกฺขาฬเก อุปฺปีเฬตฺวา นีวงฺกํ อุชุํ วาลวิชฺฌนโยคฺคํ กโรติ, กตฺวา จ ปน ราชราชมหามตฺตานํ สิปฺปํ ทสฺเสตฺวา มหนฺตํ สกฺการสมฺมานํ ลภติ; เอวเมว เมธาวี ปณฺฑิโต วิญฺญู ปุริโส ผนฺทนาทิสภาวเมตํ จิตฺตํ ธุตงฺคารญฺญวาสวเสน นิตฺตจํ อปคตโอฬาริกกิเลสํ กตฺวา สทฺธาสิเนเหน เตเมตฺวา กายิกเจตสิกวิริเยน ตาเปตฺวา สมถวิปสฺสนาฬเก อุปฺปีเฬตฺวา อุชุํ อกุฏิลํ นิพฺพิเสวนํ กโรติ, กตฺวา จ ปน สงฺขาเร สมฺมสิตฺวา มหนฺตํ อวิชฺชากฺขนฺธํ ปทาเลตฺวา "ติสฺโส วิชฺชา ฉ อภิญฺญา นว โลกุตฺตรธมฺเมติ อิมํ วิเสสํ หตฺถคตเมว กตฺวา อคฺคทกฺขิเณยฺยภาวํ ลภติ. วาริโชวาติ: มจฺโฉ วิย. ถเล ขิตฺโตติ: หตฺเถน วา ปาเทน วา ชาลาทีนํ วา อญฺญตเรน ถเล ฉฑฺฑิโต. โอกโมกตอุพฺภโตติ: "โอกปุณฺเณหิ จีวเรหีติ ๒- เอตฺถ อุทกํ โอกํ, "โอกํ ปหาย อนิเกตสารีติ ๓- เอตฺถ อาลโย, อิธ อุภยํปิ ลพฺภติ. @เชิงอรรถ: ๑. สี. ม. ยุ. อสณฺฐหนฺโต. ๒. มหาวคฺค [วินย] ทุติย. ๑๓๕. @๓. สํ. ขนฺธ ๑๗/๑๒.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๑๑๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=19&page=117&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=19&A=2419&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=19&A=2419&modeTY=2&pagebreak=1#p117
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]