อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๒)
หน้าที่ ๓๒๘-๓๒๙.

หน้าที่ ๓๒๘.
กโรนฺโต อาปนฺโนติ วุตฺเต กํ ภณถาติ วทติ ฯ ตโต ตํ
ภณามาติ วุตฺเต กึ ภณถาติ วทติ ฯ อปิเจตฺถ อยํ ปาลิมุตฺตโกปิ
อญฺเญนญฺญํ ปฏิจรณวิธิ ฯ ภิกฺขูหิ ตว สิปาฏิกาย กหาปโณ
ทิฏฺโฐ กิสฺเสวมสารุปฺปํ กโรสีติ วุตฺโต สุทฏฺฐํ ภนฺเต น
ปเนโส กหาปโณ ติปุมณฺฑลํ เอตนฺติ ภณนฺโต วา ตฺวํ สุรํ
ปิวนฺโต ทิฏฺโฐ กิสฺเสวมสารุปฺปํ กโรสีติ วุตฺโต สุทิฏฺโฐ ภนฺเต
น ปเนสา สุรา เภสชฺชตฺถาย สมฺปาทิตํ อริฏฺฐนฺติ ภณนฺโต วา
ตฺวํ ปฏิจฺฉนฺเน อาสเน มาตุคาเมน สทฺธึ นิสินฺโน ทิฏฺโฐ
กิสฺเสวมสารุปฺปํ กโรสีติ วุตฺโต เยน ทิฏฺฐํ สุทิฏฺฐํ วิญฺญู
ปเนตฺถ ทุติโย อตฺถิ โส กิสฺส น ทิฏฺโฐติ ภณนฺโต วา
อีทิสํ ตยา กิญฺจิ ทิฏฺฐนฺติ ปุฏฺโฐ น สุณามีติ โสตมุปเนนฺโต
วา โสตทฺวาเร ปุจฺฉนฺตานํ จกฺขุํ อุปเนนฺโต วา อญฺเญนญฺญํ
ปฏิจรตีติ เวทิตพฺโพ ฯ {๙๘} อญฺญวาทเก วิเหสเก ปาจิตฺติยนฺติ
เอตฺถ อญฺญํ วทตีติ อญฺญวาทกํ ฯ อญฺเญนญฺญํ ปฏิจรณสฺเสตํ
นามํ ฯ วิเหสตีติ วิเหสกํ ฯ ตุณฺหีภูตสฺเสตํ นามํ ฯ ตสฺมึ
อญฺญวาทเก วิเหสเก ฯ ปาจิตฺติยนฺติ วตฺถุทฺวเย ปาจิตฺติยทฺวยํ
วุตฺตํ ฯ อญฺญวาทกํ โรเปตูติ อญฺญวาทกํ อาโรเปตุ ปติฏฺฐาเปตูติ
อตฺโถ ฯ วิเหสกํ โรเปตูติ เอตสฺมึปิ เอเสว นโย ฯ {๑๐๐} อโรปิเต
อญฺญวาทเกติ กมฺมวาจาย อนาโรปิเต อญฺญวาทเก ฯ อโรปิเต
วิเหสเกติ เอตสฺมิมฺปิ เอเสว นโย ฯ {๑๐๑} ธมฺมกมฺเม ธมฺมกมฺมสญฺญีติ
อาทีสุ ยนฺตํ อญฺญวาทกวิเหสกโรปนกมฺมํ กตํ ตญฺเจ ธมฺมกมฺมํ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๓๒๙.
โหติ โส จ ภิกฺขุ ตสฺมึ ธมฺมกมฺมสญฺญี อญฺญวาทกญฺจ
วิเหสกญฺจ กโรติ อถสฺส ตสฺมึ อญฺญวาทเก จ วิเหสเก จ
อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺสาติ อิมินา นเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ ฯ
     {๑๐๒} อชานนฺโต ปุจฺฉตีติ อาปตฺตึ อาปนฺนภาวํ อชานนฺโตเยว กึ ตุมฺเห
ภณถ อหํ น ชานามีติ ปุจฺฉติ ฯ คิลาโน น กเถตีติ มุเข
ตาทิโส พฺยาธิ โหติ เยน กเถตุํ น สกฺโกติ ฯ สงฺฆสฺส
ภณฺฑนํ วาติ อาทีสุ สงฺฆมชฺเฌ กถิเต ตปฺปจฺจยา สงฺฆสฺส ภณฺฑนํ
วา ฯเปฯ วิวาโท วา ภวิสฺสติ โส มา อโหสีติ มญฺญมาโน
น กเถตีติ อิมินา นเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ ฯ เสสํ อุตฺตานเมวาติ ฯ
ติสมุฏฺฐานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺฐาติ
สิยา กิริยา สิยา อกิริยา อญฺเญนญฺญํ ปฏิจรนฺตสฺส หิ กิริยา
โหติ ตุณฺหีภาเวน วิเหเสนฺตสฺส อกิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ
โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ
                  อญฺญวาทสิกฺขาปทํ ทุติยํ ฯ
     {๑๐๓} ตติยสิกฺขาปเท ฯ ทพฺพํ มลฺลปุตฺตํ ภิกฺขู อุชฺฌาเปนฺตีติ
ฉนฺทาย ทพฺโพ มลฺลปุตฺโตติ อาทีนิ วทนฺตา ตํ อายสฺมนฺตํ เตหิ
ภิกฺขูหิ อวชานาเปนฺติ อวญฺญาย โอโลกาเปนฺติ ลามกโต วา
จินฺตาเปนฺตีติ อตฺโถ ฯ ลกฺขณํ ปเนตฺถ สทฺทสตฺถานุสาเรน
เวทิตพฺพํ ฯ โอชฺฌาเปนฺตีติปิ ปาโฐ ฯ อยเมว อตฺโถ ฯ ฉนฺทายาติ
ฉนฺเทน ปกฺขปาเตน ฯ เตน อตฺตโน สนฺทิฏฺฐสมฺภตฺตานํ ปณีตานิ
ปญฺญาเปตีติ อธิปฺปาโย ฯ ขิยฺยนฺตีติ ฉนฺทาย ทพฺโพ มลฺลปุตฺโตติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๒๘-๓๒๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=328&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=6907&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=6907&modeTY=2&pagebreak=1#p328