อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๒)
หน้าที่ ๔๗-๔๘.

หน้าที่ ๔๗.
     สมุฏฺฐานาทิ สพฺพํ ทุฏฺฐุลฺลวาจสทิสํ ฯ วินีตวตฺถูนิปิ
อุตฺตานตฺถาเนวาติ ฯ
               จตุตฺถสงฺฆาทิเสสวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ
     {๒๙๖} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ สญฺจริตฺตสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ
ปณฺฑิตาติ ปณฺฑิจฺเจน สมนฺนาคตา คติมนฺตา ฯ พฺยตฺตาติ
เวยฺยตฺติเยน สมนฺนาคตา อุปายญฺญู วิสารทา ฯ เมธานีติ
เมธาย สมนฺนาคตา ทิฏฺฐทิฏฺฐํ กโรติ ฯ ทกฺขาติ เฉกา ฯ อนลสาติ
อุฏฺฐานวิริยสมฺปนฺนา ฯ ฉนฺนาติ อนุจฺฉวิกา ฯ กิสฺมึ วิยาติ กิจฺฉํ
วิย กิเลโส วิย หิรี วิย อมฺหากํ โหตีติ อธิปฺปาโย ฯ กุมาริกาย
วตฺตุนฺติ อิมํ ตุมฺเห คณฺหาถาติ กุมาริกาย การณา วตฺตุํ ฯ
อาวาหาทีสุ อาวาโหติ ทารกสฺส ปรกุลโต ทาริกาย อาหรณํ ฯ
วิวาโหติ อตฺตโน ทาริกาย ปรกุลเปสนํ ฯ วาเรยฺยานีติ เทถ โน
ทารกสฺส ทาริกนฺติ ยาจนํ ทิวสนกฺขตฺตมุหุตฺตปริจฺเฉทกรณํ วา ฯ
     {๒๙๗} ปุราณคณกิยาติ เอกสฺส คณกสฺส ภริยา ฯ สา ตสฺมึ ชีวมาเน
คณกีติ ปญฺญายิตฺถ ฯ มเต ปน ปุราณคณกีติ สงฺขํ คตา ฯ
ติโรคาโมติ พหิคาโม ฯ อญฺโญ คาโมติ อธิปฺปาโย ฯ มนุสฺสาติ
อุทายิสฺส อิมํ สญฺจริตฺตกมฺเม ยุตฺตปยุตฺตภาวํ ชานนกมนุสฺสา ฯ
สุณิสาโภเคนาติ เยน โภเคน สุณิสา ภุญฺชิตพฺพา โหติ
รนฺธาปนปจาปนปริเวสาปนาทินา เต นํ ภุญฺชึสุ ฯ ตโต อปเรน
ทาสีโภเคนาติ มาสาติกฺกเมน เยน โภเคน ทาสี ภุญฺชิตพฺพา โหติ
เขตฺตกมฺมกจวรฉฑฺฑนอุทกาหรณาทินา ปน เต นํ ภุญฺชึสุ ฯ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๔๘.
ทุคฺคตาติ ทลิทฺทา ยตฺถ วา คตา ทุคฺคตา โหติ ตาทิสํ กุลํ
คตา ฯ มายฺโย อิมํ กุมาริกนฺติ มา อยฺโย อิมํ กุมาริกํ ฯ
อาหารูปหาโรติ อาหาโร จ อุปหาโร จ คหณญฺจ ทานญฺจ น อมฺเหหิ
กิญฺจิ อาภฏํ น อุปหฏํ ตยา กยวิกฺกโย โวหาโร อมฺหากํ นตฺถีติ
ทีเปนฺติ ฯ สมเณน ภวิตพฺพํ อพฺยาวเฏน สมโณ อสฺส
สุสฺสมโณติ สมเณน นาม อีทิเสสุ กมฺเมสุ อพฺยาวเฏน อพฺยาปาเรน
ภวิตพฺพํ เอวํ ภวนฺโต หิ สมโณ สุสฺสมโณ อสฺสาติ เอวนฺตํ
อปสาเทตฺวา คจฺฉ ตฺวํ น มยํ ตํ ชานามาติ อาหํสุ ฯ {๒๙๘} สชฺชิโตติ
สพฺพูปกรณสมฺปนฺโน มณฺฑิตปฺปสาธิโต วา ฯ {๓๐๐} ธุตฺตาติ อิตฺถีธุตฺตา ฯ
ปริจาเรนฺตาติ มนาปิเยสุ รูปาทีสุ อิโตจีโตจ สมนฺตา อินฺทฺริยานิ
จาเรนฺตา กีฬนฺตา รมนฺตาติ วุตฺตํ โหติ ฯ อพฺภุตมกํสูติ ยทิ
กริสฺสติ ตฺวํ เอตฺตกํ ชิโต ยทิ น กริสฺสติ อหํ เอตฺตกนฺติ
ปณิตกํ อกํสุ ฯ ภิกฺขูนํ ปน อพฺภุตํ กาตุํ น วฏฺฏติ โย กโรติ
ปราชิเตน ทาตพฺพนฺติ มหาปจฺจริยํ วุตฺตํ ฯ กถํ หิ นาม อยฺโย
อุทายิ ตงฺขณิกนฺติ เอตฺถ ตงฺขโณติ อจิรกาโล วุจฺจติ ฯ ตงฺขณิกนฺติ
อจิรกาลาธิการิกํ ฯ
     {๓๐๑} สญฺจริตฺตํ สมาปชฺเชยฺยาติ สญฺจรณภาวํ สมาปชฺเชยฺย ฯ
ยสฺมา ปน ตํ สมาปชฺชนฺเตน เกนจิ เปสิเตน กตฺถจิ คนฺตพฺพํ
โหติ ปรโต ว อิตฺถิยา วา ปุริสมตินฺติ อาทิวจนโต อิธ อิตฺถีปุริสา
อธิปฺเปตา ตสฺมา ตมตฺถํ ทสฺเสตุํ อิตฺถิยา วา ปหิโต ปุริสสฺส
สนฺติเก คจฺฉติ ปุริเสน วา ปหิโต อิตฺถิยา สนฺติเก คจฺฉตีติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๗-๔๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=47&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=969&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=969&modeTY=2&pagebreak=1#p47