บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๔๙๖.
หตฺถิอสฺสาทิปริสฺสยาภาวํ โอโลเกตุํ วฏฺฏติ ฯ นิสีทนฺเตนาปิ โอกฺขิตฺตจกฺขุนาว นิสีทิตพฺพํ ฯ {๕๘๔} อุกฺขิตฺตกายาติ อุกฺเขเปน ฯ อิตฺถมฺภูตลกฺขเณ กรณวจนํ ฯ เอกโต วา อุภโต วา อุกฺขิตฺตจีวโร หุตฺวาติ อตฺโถ ฯ อนฺโตอินฺทขีลโต ปฏฺาย น เอวํ คนฺตพฺพํ ฯ นิสินฺนกาเล ธมกรกํ นีหรนฺเตนาปิ จีวรํ อนุกฺขิปิตฺวาว นีหริตพฺพนฺติ ฯ ปโม วคฺโค ฯ {๕๘๖} อุชฺชคฺฆิกายาติ มหาหสิตํ หสนฺโต ฯ วุตฺตนเยเนเวตฺถ กรณวจนํ ฯ {๕๘๘} อปฺปสทฺโท อนฺตรฆเรติ เอตฺถ กิตฺตาวตา อปฺปสทฺโท โหติ ฯ ทฺวาทสหตฺเถ เคเห อาทิมฺหิ สงฺฆตฺเถโร มชฺเฌ ทุติยตฺเถโร อนฺเต ตติยตฺเถโรติ เอวํ นิสินเนสุ สงฺฆตฺเถโร ทุติยตฺเถเรน สทฺธึ มนฺเตติ ฯ ทุติยตฺเถโร ตสฺส สทฺทญฺเจว สุณาติ กถญฺจ ววฏฺเปติ ฯ ตติยตฺเถโร ปน สทฺทเมว สุณาติ กถํ น ววฏฺเปติ ฯ เอตฺตาวตา อปฺปสทฺโท โหติ ฯ สเจ ปน ตติยตฺเถโร กถํ ววฏฺเปติ มหาสทฺโท นาม โหตีติ ฯ {๕๙๐} กายํ ปคฺคเหตฺวาติ นิจฺจลํ กตฺวา อุชุเกน กาเยน สเมน อิริยาปเถน คนฺตพฺพญฺเจว นิสีทิตพฺพญฺจ ฯ {๕๙๒} พาหุํ ปคฺคเหตฺวาติ นิจฺจลํ กตฺวา ฯ {๕๙๔} สีสํ ปคฺคเหตฺวาติ นิจฺจลํ อุชุํ ปยิตฺวา ฯ ทุติโย วคฺโค ฯ {๕๙๖-๕๙๘} ขมฺภกโต นาม กฏิยํ หตฺถํ เปตฺวา กตขมฺโภ ฯ โอคุณฺิโตติ สสีสํ ปารุโต ฯ {๖๐๐} อุกฺกุฏิกายาติ เอตฺถ อุกฺกุฏิกา วุจฺจติเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๙๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=496&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10439&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10439&pagebreak=1#p496
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๙๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]