ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๓ ปุปฺผ-พาลวคฺค

หน้าที่ ๑๑๙-๑๒๐.

หน้าที่ ๑๑๙.

นิกฺขมิตฺวา ปลายิ. สตฺถา อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ "ตทา มกฺกโฏ กุฏิทูสกภิกฺขุ อโหสิ, สิงฺคิลสกุโณ กสฺสโปติ, ชาตกํ สโมธาเนตฺวา "เอวํ ภิกฺขเว น อิทาเนว, ปุพฺเพปิ โส โอวาเท กุชฺฌิตฺวา กุฏึ ทูเสสิ; มม ปุตฺตสฺส กสฺสปสฺส เอวรูเปน พาเลน สทฺธึ วสนโต เอกกสฺเสว นิวาโส เสยฺโยติ วตฺวา อิมํ คาถมาห "จรญฺเจ นาธิคจฺเฉยฺย, เสยฺยํ สทิสมตฺตโน, เอกจริยํ ทฬฺหํ กยิรา, นตฺถิ พาเล สหายตาติ. ตตฺถ "จรนฺติ: อิริยาปถจารํ อคฺคเหตฺวา มนสา จาโร เวทิตพฺโพ, กลฺยาณมิตฺตํ ปริเยสนฺโตติ อตฺโถ. เสยฺยํ สทิสมตฺตโนติ: อตฺตโน สีลสมาธิปญฺญาคุเณหิ อธิกตรํ วา สทิสํ วา น ลเภยฺย เจ. เอกจริยนฺติ: เอเตสุ หิ เสยฺยํ ลภมาโน สีลาทีหิ วฑฺฒติ, สทิสํ ลภมาโน น ปริหายติ, หีเนน ปน สทฺธึ เอกโต วสนฺโต เอกโต สมฺโภคปริโภคํ กโรนฺโต สีลาทีหิ ปริหายติ. เตน วุตฺตํ "เอวรูโป ปุคฺคโล น เสวิตพฺโพ น ภชิตพฺโพ น ปยิรุปาสิตพฺโพ, อญฺญตฺร อนุทฺทยาย อญฺญตฺร อนุกมฺปายาติ. ตสฺมา สเจ การุญฺญํ ปฏิจฺจ "อยํ มํ นิสฺสาย สีลาทีหิ วฑฺฒิสฺสตีติ ตมฺหา ปุคฺคลา กิญฺจิ อปฺปจฺจาสึสนฺโต ตํ สงฺคณฺหิตุํ สกฺโกติ, อิจฺเจตํ กุสลํ; โน เจ สกฺโกติ, เอกจริยํ ทฬฺหํ กยิรา เอกีภาวเมว ถิรํ กตฺวา สพฺพิริยาปเถสุ เอกโกว วิหเรยฺย. กึการณา? นตฺถิ พาเล สหายตาติ: สหายตา นาม จูฬสีลํ มชฺฌิมสีลํ มหาสีลํ ทส กถาวตฺถูนิ เตรส

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๒๐.

ธูตงฺคคุณา วิปสฺสนาคุณา จตฺตาโร มคฺคา จตฺตาริ ผลานิ ติสฺโส วิชฺชา ฉ อภิญฺญา, อยํ สหายตาคุโณ พาลํ นิสฺสาย นตฺถีติ. เทสนาวสาเน อาคนฺตุกภิกฺขุ โสตาปตฺติผลํ ปตฺโต. อญฺเญปิ พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสุ. เทสนา มหาชนสฺส สาตฺถิกา อโหสีติ. มหากสฺสปตฺเถรสฺสสทฺธิวิหาริกวตฺถุ. --------------- ๓. อานนฺทเสฏฺฐิวตฺถุ. (๔๗) "ปุตฺตา มตฺถิ ธนมตฺถีติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา สาวตฺถิยํ วิหรนฺโต อานนฺทเสฏฺฐึ อารพฺภ กเถสิ. สาวตฺถิยํ กิร อานนฺทเสฏฺฐี นาม อสีติโกฏิวิภโว มหามจฺฉรี อโหสิ. โส อนฺวฑฺฒมาสํ ญาตเก สนฺนิปาเตตฺวา ปุตฺตํ มูลสิรึ นาม ตีสุ เวลาสุ เอวํ โอวทติ "อิทํ จตฺตาฬีสโกฏิธนํ พหูติ สญฺญํ มา อกริ, วิชฺชมานํ ธนํ น ทาตพฺพํ, นวํ ธนํ อุปฺปาเทตพฺพํ, ๑- เอเกกมฺปิ หิ กหาปณํ วยํ กโรนฺตสฺส, ธนํ ขิยเตว; ตสฺมา อญฺชนานํ ขยํ ทิสฺวา อุปจิกานญฺจ อาจยํ มธูนญฺจ สมาหารํ ปณฺฑิโต ฆรมาวเสติ. โส อปเรน สมเยน อตฺตโน ปญฺจมหานิธึ ปุตฺตสฺส อนาจิกฺขิตฺวา ธนนิสฺสิโต มจฺเฉรมลมลิโน กาลํ กตฺวา, ตสฺเสว นครสฺส @เชิงอรรถ: ๑. สี. ยุ. นิปฺผาเทตพฺพํ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๑๑๙-๑๒๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=20&page=119&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=20&A=2456&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=20&A=2456&modeTY=2&pagebreak=1#p119


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๙-๑๒๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]