อรรถกถาเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
ธ.อ.๕ ปาป-ชราวคฺค
หน้าที่ ๑๑๖.

       สพฺพา เต ผาสุกา ภคฺคา,  คหกูฏํ วิสงฺขตํ,
       วิสงฺขารคตํ จิตฺตํ,        ตณฺหานํ ขยมชฺฌคาติ.
     ตตฺถ คหการํ คเวสนฺโตติ: อหํ อิมสฺส อตฺตภาวสงฺขาตสฺส
เคหสฺส การกํ ตณฺหาวฑฺฒกึ คเวสนฺโต, เยน าเณน สกฺกา โส
ทฏฺุํ ตสฺส โพธิาณสฺสตฺถาย ทีปงฺกรปาทมูเล กตาภินีหาโร
เอตฺตกํ กาลํ อเนกชาติสํสารํ อเนกชาติสตสหสฺสสงฺขยํ อิมํ
สํสารวฏฺฏํ อนิพฺพิสํ ตํ าณํ อวินฺทนฺโต อลภนฺโตเยว สนฺธาวิสฺสํ
สํสรึ อปราปรํ อนุวิจรินฺติ อตฺโถ. ทุกฺขา ชาติ ปุนปฺปุนนฺติ อิทํ
คหการกคเวสนสฺส การณวจนํ. ยสฺมา ชราพฺยาธิมรณมิสฺสตาย
ชาติ นาเมสา ปุนปฺปุนํ อุปคนฺตุํ ทุกฺขา, น จ สา ตสฺมึ อทิฏฺเ
นิวตฺตติ; ตสฺมา ตํ คเวสนฺโต สนฺธาวิสฺสนฺติ อตฺโถ. ทิฏฺโสีติ:
สพฺพญฺุตาณํ ปฏิวิชฺฌนฺเตเนว มยา อิทานิ ทิฏฺโ อสิ. ปุน เคหนฺติ:
ปุน อิมสฺมึ สํสารวฏฺเฏ อตฺตภาวสงฺขาตํ มม เคหํ น กาหสิ.
สพฺพา เต ผาสุกา ภคฺคาติ: ตว สพฺพา อวเสสกิเลสผาสุกา มยา
ภคฺคา. คหกูฏํ วิสงฺขตนฺติ: อิมสฺส ตยา กตสฺส อตฺตภาวเคหสฺส
อวิชฺชาสงฺขาตํ กณฺณิกามณฺฑลํปิ มยา วิทฺธํสิตํ. วิสงฺขารคตํ
จิตฺตนฺติ: อิทานิ มม จิตฺตํ วิสงฺขารํ นิพฺพานํ อารมฺมณกรณวเสน คตํ
อนุปวิฏฺ. ตณฺหานํ ขยมชฺฌคาติ: ตณฺหานํ ขยสงฺขาตํ
อรหตฺตํ อธิคโตสฺมีติ อตฺโถ.
                      ปมโพธิวตฺถุ.
                      -----------


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๑๑๖.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=22&page=116&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=22&A=2341&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=22&A=2341&pagebreak=1#p116