อรรถกถาเล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๓๔.

อาห. "อุปาสก เนว ตุยฺหํ โทโส อตฺถิ, น มยฺหํ, วฏฺฏสฺเสว ^๑- โทโส, ขมามิ เตติ. "ภนฺเต สเจ เม ขมถ, ปกตินิยาเมเนว เม เคเห นิสีทิตฺวา ภิกฺขํ คณฺหถาติ. "อุปาสก นทานาหํ อิโต ปฏฺฐาย ปเรสํ เคหสฺส อนฺโตฉทนํ ปวิสิสฺสามิ, อนฺโตเคหปฺปเวสนสฺเสว หิ อยํ โทโส, อิโต ปฏฺฐาย ปาเทสุ วหนฺเตสุ เคหทฺวาเร ฐิโตว ภิกฺขํ คณฺหิสฺสามีติ วตฺวา ธูตงฺคํ สมาทาย อิมํ คาถมาห "ปจฺจติ มุนิโน ภตฺตํ โถกํ โถกํ กุเล กุเล, ปิณฺฑิกาย จริสฺสามิ, อตฺถิ ชงฺฆพลํ มมาติ. ^๒- อิมญฺจ ปน วตฺวา เถโร เตเนว พฺยาธินา นจิรสฺเสว ปรินิพฺพายิ. โกญฺโจ มณิการสฺส ภริยาย กุจฺฉิสฺมึ ปฏิสนฺธึ คณฺหิ. มณิกาโร กาลํ กตฺวา นิรเย นิพฺพตฺติ. มณิการสฺส ภริยา เถเร มุทุจิตฺตตาย กาลํ กตฺวา เทวโลเก นิพฺพตฺติ. ภิกฺขู สตฺถารํ เตสํ อภิสมฺปรายํ ปุจฺฉึสุ. สตฺถา "ภิกฺขเว อิเธกจฺเจ คพฺเภ นิพฺพตฺตนฺติ, เอกจฺเจ ปาปการิโน นิรเย นิพฺพตฺตนฺติ, เอกจฺเจ กตกลฺยาณา เทวโลเก นิพฺพตฺตนฺติ, อนาสวา ปน ปรินิพฺพายนฺตีติ วตฺวา อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต อิมํ คาถมาห "คพฺภเมเก อุปฺปชฺชนฺติ, นิรยํ ปาปกมฺมิโน, สคฺคํ สุคติโน ยนฺติ, ปรินิพฺพนฺติ อนาสวาติ. ตตฺถ คพฺภนฺติ: อิธ มนุสฺสคพฺโภว อธิปฺเปโต. เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ. @เชิงอรรถ: ^๑. สี. ยุ. วฏฺฏสฺเสเวส. ^๒. ขุ. เถร. ๒๖/๓๐๗.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๓๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=22&page=34&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=22&A=677&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=22&A=677&modeTY=2&pagebreak=1#p34