บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๗ มล-นาควคฺค หน้าที่ ๑๐๐.
ปน สมเยน ภทฺทิยา ภิกฺขู อเนกวิหิตํ ปาทุกมณฺฑนานุโยคมนุยุตฺตา วิหรนฺติ: ติณปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ มุญฺชปาทุกํ ๑- ปพฺพชปาทุกํ หินฺตาลปาทุกํ กมฺพลปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ, ริญฺจนฺติ อุทฺเทสํ ปริปุจฺฉํ อธิสีลํ อธิจิตฺตํ อธิปฺปญฺญนฺติ. ๒- ภิกฺขู เตสํ ตถากรณภาวํ อุชฺฌายิตฺวา สตฺถุ อาโรเจสุํ. สตฺถา เต ภิกฺขู ครหิตฺวา "ภิกฺขเว ตุมฺเห อญฺเญน กิจฺเจน อาคนฺตฺวา อญฺญสฺมึเยว กิจฺเจ อุยฺยุตฺตาติ วตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต อิมา คาถา อภาสิ "ยํ หิ กิจฺจํ, ตทปวิทฺธํ, อกิจฺจํ ปน กยีรติ; ๓- อุนฺนฬานํ ปมตฺตานํ เตสํ วฑฺฒนฺติ อาสวา; เยสญฺจ สุสมารทฺธา นิจฺจํ กายคตา สติ, อกิจฺจํ เต น เสวนฺติ, กิจฺเจ สาตจฺจการิโน; สตานํ สมฺปชานานํ อตฺถํ คจฺฉนฺติ อาสวาติ. ตตฺถ "ยํ หิ กิจฺจนฺติ: ภิกฺขุโน หิ ปพฺพชิตกาลโต ปฏฺฐาย อปริมาณสีลกฺขนฺธโคปนํ อรญฺญวาโส ธุตงฺค ปริหรณํ ภาวนา- รามตาติเอวมาทิ กิจฺจํ นาม. อิเมหิ ปน, ยํ อตฺตโน กิจฺจํ; ตํ อปวิทฺธํ ฉฑฺฑิตํ. อกิจฺจนฺติ: ภิกฺขุโน ปน ฉตฺตมณฺฑนํ อุปาหนมณฺฑนํ ปาทุกปตฺตถาลกธมกรกกายพนฺธนอํสพนฺธนมณฺฑนํ อกิจฺจํ @เชิงอรรถ: ๑. ปาลิยมฺปน "มุญฺชปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ ปพฺพชปาทุกํ กโรนฺติปิ @กาเรนฺติปิ หินฺตาลปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ กมลปาทุกํ กโรนฺติปิ กาเรนฺติปิ @กมฺพลปาทุกนฺติ ทิสฺสนฺติ. ญ. ว. ๒. มหาวคฺเค ๕/๒๐. ๓. ม. กรียติ.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๔ หน้าที่ ๑๐๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=24&page=100&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=24&A=1989&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=24&A=1989&modeTY=2&pagebreak=1#p100
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]