ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๗ มล-นาควคฺค

หน้าที่ ๑๓๑-๑๓๒.

หน้าที่ ๑๓๑.

อุปฏฺฐาตุํ โอกาสํ น ลภึสุ. เต อผาสุกํ วสฺสํ วสิตฺวา วุตฺถวสฺสา สตฺถุ ทสฺสนาย สาวตฺถึ คนฺตฺวา สตฺถารํ วนฺทิตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุ. สตฺถา เตหิ สทฺธึ กตปฺปฏิสนฺถาโร "กึ ภิกฺขเว สุขํ วสิตฺถาติ ปุจฺฉิตฺวา, "ภนฺเต มยํ ปฐมมาสเมว สุขํ วสิมฺหา, มชฺฌิมมาเส โจรา คามํ ปหรึสุ, ตโต ปฏฺฐาย มนุสฺสา นครํ อภิสงฺขโรนฺตา สกฺกจฺจํ อุปฏฺฐาตุํ โอกาสํ น ลภึสุ; ตสฺมา อผาสุกํ วสฺสํ วสิมฺหาติ วุตฺเต, "อลํ ภิกฺขเว, มา จินฺตยิตฺถ, ผาสุวิหาโร นาม นิจฺจกาลํ ทุลฺลโภ; ภิกฺขุนา นาม, ๑- ยถา เต มนุสฺสา นครํ โคปยึสุ; เอวํ อตฺตภาวเมว โคปยิตุํ วฏฺฏตีติ วตฺวา อิมํ คาถมาห "นครํ ยถา ปจฺจนฺตํ คุตฺตํ สนฺตรพาหิรํ; เอวํ โคเปถ อตฺตานํ, ขโณ โว มา อุปจฺจคา; ขณาตีตา หิ โสจนฺติ นิรยมฺหิ สมปฺปิตาติ. ตตฺถ "สนฺตรพาหิรนฺติ: ภิกฺขเว ยถา เตหิ มนุสฺเสหิ ตํ ปจฺจนฺตนครํ ทฺวารปาการาทีนิ ถิรานิ กโรนฺเตหิ สอนฺตรํ อฏฺฏาลก- ปริขาทีนิ ถิรานิ กโรนฺเตหิ สพาหิรนฺติ สนฺตรพาหิรํ คุตฺตํ กตํ; เอวํ ตุมฺเห หิ ๒- สตึ อุปฏฺฐาเปตฺวา อชฺฌตฺติกานิ ฉ ทฺวารานิ ปิทหิตฺวา ทฺวารรกฺขิกํ สตึ อวิสฺสชฺเชตฺวา, ยถา คยฺหมานานิ พาหิรานิ ฉ อายตนานิ อชฺฌตฺติกานํ อุปฆาตาย สํวตฺตนฺติ; ตถา อคฺคหเณน ตานิ ถิรานิ กตฺวา เตสํ อปฺปเวสาย ทฺวารรกฺขิกํ สตึ อปฺปหาย วิจรนฺตา อตฺตานํ โคเปถาติ อตฺโถ. ขโณ โว @เชิงอรรถ: ๑. สี. ยุ. ปน. ๒. ม. สี. ยุ. ปิ.

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๓๒.

มา อุปจฺจคาติ: โย หิ เอวํ อตฺตานํ น โคเปติ, ตํ ปุคฺคลํ "อยํ พุทฺธุปฺปาทกฺขโณ มชฺฌิมปเทเส อุปฺปตฺติกฺขโณ สมฺมาทิฏฺฐิยา ปฏิลทฺธกฺขโณ ฉนฺนมายตนานํ อเวกลฺลกฺขโณติ สพฺโพปิ อยํ ขโณ อติกฺกมติ; โส ขโณ ตุมฺเห มา อติกฺกมตุ. ขณาตีตาติ: เย หิ ตํ ขณํ อตีตา, เต จ ปุคฺคเล โส ขโณ อตีโต; เต นิรยมฺหิ สมปฺปิตา หุตฺวา ตตฺถ นิพฺพตฺติตฺวา โสจนฺตีติ อตฺโถ. เทสนาวสาเน เต ภิกฺขู อุปฺปนฺนสํเวคา อรหตฺเต ปติฏฺฐหึสูติ. อาคนฺตุกภิกฺขุวตฺถุ. --------- ๘. นิคฺคณฺฐวตฺถุ. (๒๒๙) "อลชฺชิตาเยติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต นิคฺคณฺเฐ อารพฺภ กเถสิ. เอกสฺมึ หิ ทิวเส ภิกฺขู นิคฺคณฺเฐ ทิสฺวา กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ "อาวุโส สพฺพโส อปฺปฏิจฺฉนฺเนหิ อเจลเกหิ อิเม นิคฺคณฺฐา วรตรา, เย เอกํ ปุริมปสฺสํปิ ตาว ปฏิจฺฉาเทนฺติ, สหิริกา มญฺเญ เอเตติ. ตํ สุตฺวา นิคฺคณฺฐา "น มยํ เอเตน การเณน ปฏิจฺฉาเทม, `ปํสุรชาทโย ปน ปุคฺคลาเอว ชีวิตินฺทฺริยปฺปฏิพทฺธา; เอวเมเต โน ภิกฺขาภาชเนสุ มา ปตึสูติ อิมินา การเณน ปฏิจฺฉาเทมาติ วตฺวา เตหิ สทฺธึ วาทปฺปฏิวาทวเสน พหุํ กถํ กรึสุ. ๑- ภิกฺขู สตฺถารํ @เชิงอรรถ: ๑. สี. ยุ. กเถสุํ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๔ หน้าที่ ๑๓๑-๑๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=24&page=131&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=24&A=2610&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=24&A=2610&modeTY=2&pagebreak=1#p131


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๓๑-๑๓๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]