อรรถกถาเล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๑๔๔.

๒๗. สารีปุตฺตตฺเถรวตฺถุ. (๒๙๐) "อาสา ยสฺสาติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต สารีปุตฺตตฺเถรํ อารพฺภ กเถสิ. โส กิร ปญฺจภิกฺขุสตปริวาโร ชนปเท เอกํ วิหารํ คนฺตฺวา วสฺสํ อุปคญฺฉิ. มนุสฺสา เถรํ ทิสฺวา พหุํ วสฺสาวาสิกํ ปฏิสฺสุณึสุ. เถโร ปวาเรตฺวา, สพฺพสฺมึ วสฺสาวาสิเก อสมฺปตฺเตเยว, สตฺถุ สนฺติกํ คจฺฉนฺโต ภิกฺขู อาห "ทหรานญฺเจว สามเณรานญฺจ มนุสฺเสหิ วสฺสาวาสิเก อาหเฏ คเหตฺวา เปเสยฺยาถ, ฐเปตฺวา วา สาสนํ ปหิเณยฺยาถาติ. เอวญฺจ ปน วตฺวา สตฺถุ สนฺติกํ อคมาสิ. ภิกฺขู กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ "อชฺชาปิ มญฺเญ สารีปุตฺตตฺเถรสฺส ตณฺหา อตฺถิเยว, ตถา หิ `มนุสฺเสหิ วสฺสาวาสิเก ทินฺเน, อตฺตโน สทฺธิวิหาริกานํ วสฺสาวาสิกํ เปเสยฺยาถ, ฐเปตฺวา วา สาสนํ ปหิเณยฺยาถาติ ภิกฺขูนํ วตฺวา อาคโตติ. สตฺถา อาคนฺตฺวา "กาย นุตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนาติ ปุจฺฉิตฺวา, "อิมาย นามาติ วุตฺเต, "น ภิกฺขเว มม ปุตฺตสฺส ตณฺหา อตฺถิ, `มนุสฺสานํ ปน ปุญฺญโต ทหรสามเณรานญฺจ ธมฺมิกลาภโต ปริหานิ มา อโหสีติ เตเนวํ กถิตนฺติ วตฺวา อิมํ คาถมาห "อาสา ยสฺส น วิชฺชนฺติ อสฺมึ โลเก ปรมฺหิ จ, นิราสาสํ ^๑- วิสํยุตฺตํ ตมหํ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺติ. ตตฺถ "อาสาติ: ตณฺหา. นิราสาสนฺติ: นิตฺตณฺหํ. @เชิงอรรถ: ^๑. สี. ยุ. นิราสยํ.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๑๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=25&page=144&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=25&A=2877&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=25&A=2877&modeTY=2&pagebreak=1#p144