ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๓๘๖.

                            ๗. จูฬวคฺค
                     ๑. ปมลกุณฺฏกภทฺทิยสุตฺตวณฺณนา
    [๖๑] จูฬวคฺคสฺส ปเม ลกุณฺฏกภทฺทิยนฺติ เอตฺถ ภทฺทิโยติ ตสฺส
อายสฺมโต นามํ, กายสฺส ปน รสฺสตฺตา "ลกุณฺฏกภทฺทิโย"ติ นํ สญฺชานนฺติ.
โส กิร สาวตฺถิวาสี กุลปุตฺโต มหทฺธโน มหาโภโค รูเปน อปาสาทิโก
ทุพฺพณฺโณ ทุทฺทสิโก โอโกฏิมโก. โส เอกทิวสํ สตฺถริ เชตวเน วิหรนฺเต
อุปาสเกหิ สทฺธึ วิหารํ คนฺตฺวา ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ปฏิลทฺธสทฺโธ ปพฺพชิตฺวา
ลทฺธูปสมฺปโท สตฺถุ สนฺติเก กมฺมฏฺานํ คเหตฺวา วิปสฺสนาย กมฺมํ กโรนฺโต
โสตาปตฺติผลํ ปาปุณิ. ตทา เสกฺขา ภิกฺขู เยภุยฺเยน อายสฺมนฺตํ สาริปุตฺตํ
อุปสงฺกมิตฺวา อุปริมคฺคตฺถาย กมฺมฏฺานํ ยาจนฺติ, ธมฺมเทสนํ ยาจนฺติ, ปญฺหํ
ปุจฺฉนฺติ. โส เตสํ อธิปฺปายํ ปูเรนฺโต กมฺมฏฺานํ อาจิกฺขติ, ธมฺมํ เทเสติ,
ปญฺหํ วิสฺสชฺเชติ. เต ฆเฏนฺตา วายมนฺตา อปฺเปกจฺเจ สกทาคามิผลํ,
อปฺเปกจฺเจ อนาคามิผลํ, อปฺเปกจฺเจ อรหตฺตผลํ, ๑- อปฺเปกจฺเจ ติสฺโส วิชฺชา,
อปฺเปกจฺเจ ฉฬภิญฺา อปฺเปกจฺเจ จตสฺโส ปฏิสมฺภิทา อธิคจฺฉนฺติ.
เต ทิสฺวา ลกุณฺฏกภทฺทิโยปิ เสกฺโข สมาโน กาลํ ตฺวา อตฺตโน
จิตฺตกลฺลตญฺจ สลฺเลขญฺจ ปจฺจเวกฺขิตฺวา ๒- ธมฺมเสนาปตึ อุปสงฺกมิตฺวา
กตปฏิสนฺถาโร สมฺโมทมาโน ธมฺมเทสนํ ยาจิ. โสปิสฺส อชฺฌาสยานุรูปํ ธมฺมํ ๓-
กเถสิ. เตน วุตฺตํ "เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา สาริปุตฺโต อายสฺมนฺตํ
ลกุณฺฏกภทฺทิยํ อเนกปริยาเยน ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺเสตี"ติอาทิ.
    ตตฺถ อเนกปริยาเยนาติ "อิติปิ ปญฺจกฺขนฺธา อนิจฺจา, อิติปิ ทุกฺขา,
อิติปิ อนตฺตา"ติ เอวํ อเนเกหิ การเณหิ. ธมฺมิยา กถายาติ ปญฺจนฺนํ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อรหตฺตํ   สี.,ก. สลฺลกฺเขตฺวา   ฉ.ม. อชฺฌาสยสฺส อนุรูปํ กถํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๘๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=386&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=8632&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=8632&pagebreak=1#p386


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]