ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๓๘๙.

อถ วา สิกฺขนํ สิกฺขา, สา เอตสฺส สีลนฺติ เสกฺโข. โส หิ อปริโยสิตสิกฺขตฺตา
ตทธิมุตฺตตฺตา จ เอกนฺเตน สิกฺขนสีโล, น ปรินิฏฺฐิตสิกฺโข อเสกฺโข
วิย ตตฺถ ปฏิปฺปสฺสทฺธุสฺสุกฺโก, ๑- นาปิ วิสฺสฏฺฐสิกฺโข ปจุรชโน วิย ตตฺถ
อนธิมุตฺโต. อถ วา อริยาย ชาติยา ตีสุ สิกฺขาสุ ชาโต, ตตฺถ วา
ภโวติ เสกฺโข. ภิยฺโยโส มตฺตายาติ ปมาณโต อุตฺตริ, ปมาณํ อติกฺกมิตฺวา
อธิกตรนฺติ อตฺโถ. อายสฺมา หิ ลกุณฺฏกภทฺทิโย ปฐมสุตฺเต วุตฺเตน วิธินา
ปฐโมวาเทน ยถานิสินฺโนว อาสวกฺขยํ ปตฺโต. ธมฺมเสนาปติ ปน ตสฺส ตํ
อรหตฺตปฺปตฺตึ อนาวชฺชเนน อชานิตฺวา "เสกฺโขเยวา"ติ มญฺญมาโน อปฺปํ
ยาจิโต พหุํ ททมาโน อุฬารปุริโส วิย ภิยฺโย ภิยฺโย อเนกปริยาเยน
อาสวกฺขยาย ธมฺมํ กเถติเยว. อายสฺมาปิ ลกุณฺฏกภทฺทิโย "กตกิจฺโจ ทานาหํ,
กึ อิมินา โอวาเทนา"ติ อจินฺเตตฺวา สทฺธมฺมคารเวน ปุพฺเพ วิย สกฺกจฺจํ
สุณาติเยว. ตํ ทิสฺวา ภควา คนฺธกุฏิยํ นิสินฺโนเยว  พุทฺธานุภาเวน ยถา
ธมฺมเสนาปติ ตสฺส กิเลสกฺขยํ ชานาติ, ตถา กตฺวา อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ.
เตน วุตฺตํ "เตน โข ปน สมเยนา"ติอาทิ. ตตฺถ ยํ วตฺตพฺพํ, ตํ อนนฺตรสุตฺเต
วุตฺตเมว.
    คาถายํ ปน อจฺเฉจฺฉิ วฏฺฏนฺติ อนวเสสโต กิเลสวฏฺฏํ สมุจฺฉินฺทิ,
ฉินฺเน จ กิเลสวฏฺเฏ กมฺมวฏฺฏมฺปิ ฉินฺนเมว. พฺยคา นิราสนฺติ อาสา วุจฺจติ
ตณฺหา, นตฺถิ เอตฺถ อาสาติ นิราสํ, นิพฺพานํ. ตํ นิราสํ วิเสเสน
อคา อธิคโตติ พฺยคา. อคฺคมคฺคสฺส อธิคตตฺตา ปุน อธิคมการเณน วินา
อธิคโตติ อตฺโถ. ยสฺมา ตณฺหา ทุกฺขสมุทยภูตา, ตาย ปหีนาย อปฺปหีโน
นาม กิเลโส นตฺถิ, ตสฺมาสฺส ตณฺหาปหานํ สวิเสสํ กตฺวา ทสฺเสนฺโต
"วิสุกฺขา สริตา น สนฺทตี"ติ อาห. ตสฺสตฺโถ:- จตุตฺถสูริยปาตุภาเวน วิย
@เชิงอรรถ:  ม. ปฏิปฺปสฺสทฺธิยุตฺโต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๘๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=389&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=8701&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=8701&modeTY=2&pagebreak=1#p389


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๘๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]