อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๙๖.

ตตฺถ เนลงฺโคติ เอลํ วุจฺจติ โทโส, นาสฺส เอลนฺติ เนลํ. กิมฺปน ตํ? สุปริสุทฺธสีลํ. ^๑- ตํ หิ นิทฺโทสฏฺเฐน อิธ "เนลนฺ"ติ อธิปฺเปตํ. ตํ เนลํ ปธานภูตํ องฺคํ เอตสฺสาติ เนลงฺโค. โส ยํ "รโถ"ติ วกฺขติ, เตน สมฺพนฺโธ, ตสฺมา สุปริสุทฺธสีลงฺโคติ อตฺโถ. อรหตฺตผลสีลํ หิ อิธาธิปฺเปตํ. เสโต ปจฺฉาโท เอตสฺสาติ เสตปจฺฉาโท. ปจฺฉาโทติ รถสฺส อุปริ อตฺถริตพฺพกมฺพลาทิ. โส ปน สุปริสุทฺธธวลภาเวน เสโต วา โหติ รตฺตนีลาทีสุ วา อญฺญตโร. อิธ ปน อรหตฺตผลวิมุตฺติยา อธิปฺเปตตฺตา สุปริสุทฺธภาวํ อุปาทาย "เสตปจฺฉาโท"ติ วุตฺตํ ยถา อญฺญตฺราปิ "รโถ สีลปริกฺขาโร"ติ. ^๒- เอโก สติสงฺขาโต อโร เอตสฺสาติ เอกาโร. วตฺตตีติ ปวตฺตติ. รโถติ เถรสฺส อตฺตภาวํ สนฺธาย วทติ. อนีฆนฺติ นิทฺทุกฺขํ, โขภวิรหิตํ ยานํ วิย กิเลสกฺโขภวิรหิตนฺติ อตฺโถ. อายนฺตนฺติ สมฺพหุลานํ ภิกฺขูนํ ปิฏฺฐิโต ปิฏฺฐิโต อาคจฺฉนฺตํ. ฉินฺนโสตนฺติ ปจฺฉินฺนโสตํ. ปกติรถสฺส หิ สุขปฺปวตฺตนตฺถํ อกฺขสีเสสุ. นาภิยญฺจ อุปลิตฺตานํ สปฺปิเตลาทีนํ โสโต สวนํ สนฺทนํ โหติ, เตน โส อจฺฉินฺนโสโต นาม โหติ. อยมฺปน ฉตฺตึสาย โสตานํ อนวเสสปฺปหีนตฺตา ฉินฺนโสโต นาม โหติ, ตํ ฉินฺนโสตํ. นตฺถิ เอตสฺส พนฺธนนฺติ อพนฺธโน. รถูปตฺถรสฺส หิ อกฺเขน สทฺธึ นิจฺจลภาวกรณตฺถํ พหูนิ พนฺธนานิ โหนฺติ, เตน โส สพนฺธโน. อยมฺปน สพฺพสํโยชนพนฺธนานํ อนวเสสโต ปริกฺขีณตฺตา อพนฺธโน, ตํ อพนฺธนํ. ปสฺสาติ ภควา เถรสฺส คุเณหิ โสมนสฺสปฺปตฺโต หุตฺวา อตฺตานํ วทติ. อิติ สตฺถา อายสฺมนฺตํ ลกุณฺฏกภทฺทิยํ อรหตฺตผลสีเสน สุจกฺกํ, ^๓- อรหตฺต- ผลวิมุตฺติยา สุอุตฺตรจฺฉทํ, ^๔- สูปฏฺฐิตาย สติยา สฺวารํ, กิเลสปริโขภาภาเวน @เชิงอรรถ: ^๑ ม. จตุปาริสุทฺธิสีลํ ^๒ สํ.มหา. ๑๙/๔/๕ @^๓ สี. สจกฺกํ ^๔ สี. สคุตฺตรจฺฉทํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๙๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=396&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=8856&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=8856&modeTY=2&pagebreak=1#p396