ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๓๙๘.

ลตาปิ นตฺถิ, กุโต เอว มทปฺปมาทมายาสาเฐยฺยาทิปณฺณานีติ อตฺโถ. อถ วา
ปณฺณา นตฺถิ กุโต ลตาติ รุกฺขงฺกุรสฺส วฑฺฒมานสฺส ๑- ปฐมํ ปณฺณานิ
นิพฺพตฺตนฺติ. ๒- ปจฺฉา สาขาปสาขาสงฺขาตา ลตาติ กตฺวา วุตฺตํ. ตตฺถ ยสฺส
อริยมคฺคภาวนาย อสติ อุปฺปชฺชนารหสฺส อตฺตภาวรุกฺขสฺส อริยมคฺคสฺส ภาวิตตฺตา
ยํ อวิชฺชาสงฺขาตํ มูลํ, ตสฺส ปติฏฺฐานภูตํ อาสวาทิ จ นตฺถิ. มูลคฺคหเณเนว
เจตฺถ มูลการณตฺตา พีชฏฺฐานิยํ กมฺมํ ตทภาโวปิ คหิโตเยวาติ เวทิตพฺโพ.
อสติ จ กมฺมพีเช ตนฺนิมิตฺโต วิญฺญาณงฺกุโร, วิญฺญาณงฺกุรนิมิตฺตา จ
นามรูปสฬายตนปตฺตสาขาทโย น นิพฺพตฺติสฺสนฺติเยว. เตน วุตฺตํ "ยสฺส มูลํ
ฉมา นตฺถิ, ปณฺณา นตฺถิ กุโต ลตา"ติ.
    ตํ ธีรํ พนฺธนา มุตฺตนฺติ ตํ จตุพฺพิธสมฺมปฺปธานวีริยโยเคน วิชิตมารตฺตา
ธีรํ, ตโต เอว สพฺพกิเลสาภิสงฺขารพนฺธนโต มุตฺตํ. โก ตํ นินฺทิตุมรหตีติ
เอตฺถ ตนฺติ นิปาตมตฺตํ. เอวํ สพฺพกิเลสวิปฺปมุตฺตํ สีลาทิอนุตฺตรคุณสมนฺนาคตํ
โก นาม วิญฺญุชาติโก นินฺทิตุํ ครหิตุํ อรหติ นินฺทานิมิตฺตสฺเสว อภาวโต
เทวาปิ นํ ปสํสนฺตีติ อญฺญทตฺถุ เทวา สกฺกาทโย คุณวิเสสวิทู, อปิสทฺเทน
มนุสฺสาปิ ขตฺติยปณฺฑิตาทโย ปสํสนฺติ. กิญฺจิ ภิยฺโย พฺรหฺมุนาปิ ปสํสิโต
มหาพฺรหฺมุนาปิ อญฺเญหิปิ พฺรหฺมนาคยกฺขคนฺธพฺพาทีหิปิ ปสํสิโต โถมิโตเยวาติ.
                       ฉฏฺฐสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------
                        ๗. ปปญฺจขยสุตฺตวณฺณนา
    [๖๗] สตฺตเม ปปญฺจสญฺญาสงฺขาปหานนฺติ ปปญฺเจนฺติ ยตฺถ สยํ
อุปฺปนฺนา. ตํ สนฺตานํ วิตฺถาเรนฺติ จิรํ ฐเปนฺตีติ ปปญฺจา, กิเลสา. วิเสสโต
ราคโทสโมหตณฺหาทิฏฺฐิมานา. ตถา หิ วุตฺตํ:-
@เชิงอรรถ:  สี. ปตมานสฺส   สี. นิปตนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๙๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=398&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=8900&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=8900&modeTY=2&pagebreak=1#p398


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๙๘.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]