ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๕๗.

ธมฺมจกฺกปฺปวตฺตนโต หิ ปุพฺพภาเค ภควตา ภาสิตํ ปเรสํ ๑- สุณนฺตานมฺปิ
ตปุสฺสภลฺลิกานํ ๒- สรณทานํ วิย วาสนาภาคิยเมว ชาตํ, น เสกฺขภาคิยํ, น
นิพฺเพธภาคิยํ. เอสา หิ ธมฺมตาติ.
      ตตฺถ โย พฺราหฺมโณติ โย พาหิตปาปธมฺมตาย พฺราหฺมโณ, น ทิฏฺฐมงฺคลิกตาย
หุหุงฺการกสาวาทิปาปธมฺมยุตฺโต หุตฺวา เกวลํ ชาติมตฺตเกน พฺรหฺมญฺญํ
ปฏิชานาติ. โส พฺราหฺมโณ พาหิตปาปธมฺมตฺตา หุหุงฺการปฺปหาเนน นิหุหุงฺโก,
ราคาทิกสาวาภาเวน นิกฺกสาโว, ภาวนานุโยคยุตฺตจิตฺตตาย ยตตฺโต, สีลสํยเมน
วา สํยตจิตฺตตาย ยตตฺโต, จตุมคฺคญาณสงฺขาเตหิ เวเทหิ อนฺตํ สงฺขารปริโยสานํ
นิพฺพานํ, เวทานํ วา อนฺตํ คตตฺตา เวทนฺตคู. มคฺคพฺรหฺมจริยสฺส วุสิตตฺตา
วุสิตพฺรหฺมจริโย, ธมฺเมน โส พฺรหฺมวาทํ วเทยฺย "พฺราหฺมโณ อหนฺ"ติ
เอตํ วาทํ ธมฺเมน ญาเยน วเทยฺย, ยสฺส สกลโลกสนฺนิวาเสปิ กุหิญฺจิ
เอการมฺมเณปิ ราคุสฺสโท โทสุสฺสโท โมหุสฺสโท มานุสฺสโท ทิฏฺฐุสฺสโทติ อิเม
อุสฺสทา นตฺถิ, อนวเสสํ ปหีนาติ อตฺโถ.
                       จตุตฺถสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                        ๕. พฺราหฺมณสุตฺตวณฺณนา
      [๕] ปญฺจเม สาวตฺถิยนฺติ เอวํนามเก นคเร. ตํ หิ สวตฺถสฺส นาม
อิสิโน นิวาสนฏฺฐาเน มาปิตตฺตา สาวตฺถีติ วุจฺจติ ยถา กากนฺที มากนฺทีติ.
เอวนฺตาว อกฺขรจินฺตกา. อฏฺฐกถาจริยา ปน ภณนฺติ:- ยงฺกิญฺจิ มนุสฺสานํ
อุปโภคปริโภคํ สพฺพเมตฺถ อตฺถีติ สาวตฺถิ. สตฺถสมาโยเค ๓- จ กิเมตฺถ
ภณฺฑมตฺถีติ ปุจฺฉิเต สพฺพมตฺถีติปิ วจนํ อุปาทาย สาวตฺถีติ.
@เชิงอรรถ:  สี.,ม. ปเทสํ   สี. ตปสฺสุภลฺลิกานํ  ก. ยตฺถ สมาโยเค, ป.สู. ๑/๑๔/๖๖



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๕๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=57&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=1270&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=1270&modeTY=2&pagebreak=1#p57


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]