ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย อิติ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๒๐๖.

                            ๓. ติกนิปาต
                            ๑. ปฐมวคฺค
                          ๑. มูลสุตฺตวณฺณนา
      [๕๐] ติกนิปาตสฺส ปฐเม ตีณีติ คณนปริจฺเฉโท. อิมานีติ อภิมุขีกรณํ.
อกุสลมูลานีติ ปริจฺฉินฺนธมฺมนิทสฺสนํ. ตตฺถ อกุสลานิ จ ตานิ มูลานิ จาติ
อกุสลมูลานิ. อถ วา อกุสลานํ เหตุปจฺจยปภวชนกสมุฏฺฐาปกนิพฺพตฺตกฏฺเฐน
มูลานิ จาติ อกุสลมูลานิ, อกุสลธมฺมานํ การณานีติ อตฺโถ. การณํ หิ ยถา
หิโนติ เอตสฺมา ผลํ ปวตฺตตีติ เหตุ, ปฏิจฺจเอตสฺมา เอตีติ ปจฺจโย, ปภวติ
เอตสฺมาติ ปภโว, อตฺตโน ผลํ ชเนตีติ ชนกํ, สมุฏฺฐาเปตีติ สมุฏฺฐาปกํ,
นิพฺพตฺเตตีติ นิพฺพตฺตกนฺติ จ วุจฺจติ, เอวํ ปติฏฺฐฏฺเฐน มูลนฺติ, ตสฺมา
อกุสลมูลานีติ อกุสลานํ สุปติฏฺฐิตภาวสาธนานิ, การณานีติ วุตฺตํ โหติ.
      เกจิ ปน "สาลิอาทีนํ สาลิพีชาทีนิ วิย มณิปฺปภาทีนํ มณิวณฺณาทโย
วิย จ อกุสลานํ อกุสลภาวสาธโก โลภาทีนํ มูลฏฺโฐ"ติ วทนฺติ เอวํ สนฺเต
อกุสลจิตฺตสมุฏฺฐานรูเปสุ เนสํ เหตุปจฺจยภาโว น สิยา. น หิ ตานิ เตสํ
อกุสลภาวํ สาเธนฺติ, น จ ปจฺจยา น โหนฺติ. วุตฺตเญฺหตํ:-
             "เหตู เหตุสมฺปยุตฺตกานํ ธมฺมานํ ตํสมุฏฺฐานานญฺจ รูปานํ
         เหตุปจฺจเยน ปจฺจโย"ติ. ๑-
      อเหตุกสฺส จ โมหสฺส อกุสลภาโว น สิยา อกุสลภาวสาธกสฺส
มูลนฺตรสฺส อภาวโต. อถาปิ สิยา โลภาทีนํ สภาวสิทฺโธ อกุสลาทิภาโว,
@เชิงอรรถ:  อภิ.ป. ๔๐/๑/๑



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๐๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=27&page=206&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=27&A=4539&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=27&A=4539&modeTY=2&pagebreak=1#p206


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๐๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]