อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๕๗.

ตาว โอวทนฺโต อภิณฺหํ อิมํ สุตฺตํ อภาสิ. ตสฺมา เจตํ สุตฺตปริโยสาเน ^๑- วุตฺตํ "อิตฺถํ สุทํ ภควา อายสฺมนฺตํ ราหุลํ อิมาหิ คาถาหิ อภิณฺหํ โอวทตี"ติ. ตตฺถ ปฐมคาถาย อยํ สงฺเขปตฺโถ:- กจฺจิ ตฺวํ ราหุล อภิณฺหํ สํวาสเหตุ ชาติอาทีนํ อญฺญตเรน วตฺถุนา น ปริภวสิ ปณฺฑิตํ, ญาณปทีปสฺส ธมฺมเทสนาปทีปสฺส จ ธารณโต อุกฺกาธาโร มนุสฺสานํ กจฺจิ อปจิโต ตว, ^๒- กจฺจิ นิจฺจํ ปูชิโต ตยาติ อายสฺมนฺตํ สาริปุตฺตํ สนฺธาย ภณติ. [๓๓๙] เอวํ วุตฺเต อายสฺมา ราหุโล "นาหํ ภควา นีจปุริโส วิย สํวาสเหตุ มานํ วา มทํ วา กโรมี"ติ ทีเปนฺโต อิมํ ปฏิคาถมาห "นาหํ อภิณฺหสํวาสา"ติ. สา อุตฺตานตฺถา เอว. [๓๔๐] ตโต นํ ภควา อุตฺตรึ โอวทนฺโต ปญฺจ กามคุเณติอาทิกา อวเสสคาถาโย อาห. ตตฺถ ยสฺมา ปญฺจ กามคุณา สตฺตานํ ปิยรูปา ปิยชาติกา อติวิย สตฺเตหิ อิจฺฉิตา ปตฺถิตา, มโน จ เนสํ รมยนฺติ, เต จายสฺมา ราหุโล หิตฺวา สทฺธาย ฆรา นิกฺขนฺโต, น ราชาภินีโต, น โจราภินีโต, น อิณฏฺโฏ, น ภยฏฺโฏ, น อาชีวิกาปกโต, ^๓- ตสฺมา ตํ ภควา "ปญฺจ กามคุเณ หิตฺวา, ปิยรูเป มโนรเม, สทฺธาย ฆรา นิกฺขมฺมา"ติ สมุตฺเตเชตฺวา อิมสฺส เนกฺขมฺมสฺส ปฏิรูปาย ปฏิปตฺติยา นิโยเชนฺโต อาห "ทุกฺขสฺสนฺตกโร ภวา"ติ. ตตฺถ สิยา:- นนุ จายายสฺมา ทายชฺชํ ปตฺเถนฺโต พลกฺกาเรน ปพฺพาชิโต, อถ กสฺมา ภควา อาห "สทฺธาย ฆรา นิกฺขมฺมา"ติ? วุจฺจเต:- เนกฺขมฺมาธิมุตฺตตฺตา. อยํ หิ อายสฺมา ทีฆรตฺตํ เนกฺขมฺมาธิมุตฺโต @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม.,อิ. สุตฺตปริโยสาเนปิ @^๒ ฉ.ม. ตยา ^๓ ฉ.ม. น ชีวิกาปกโต

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๕๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=157&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=3521&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=3521&modeTY=2&pagebreak=1#p157