อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๙๓.

มชฺฌิมาปิ ทหราปิ เกวลํ พฺราหฺมณา สนฺติ อตฺถิ อุปลพฺภนฺติ เกจีติ เอวํ อสฺสลายนวาเสฏฺฐอมฺพฏฺฐอุตฺตรมาณวกาทโย ทสฺเสติ. อตฺถพทฺธาติ "อปิ นุ โข อิมํ ปญฺหํ พฺยากเรยฺย, อิมํ กงฺขํ ฉินฺเทยฺยา"ติ เอวํ อตฺถพทฺธา ภวนฺติ. เย จาปิ อญฺเญติ อญฺเญติ เย "มยํ วาทิโน"ติ เอวํ มญฺญมานา วิจรนฺติ ขตฺติยปณฺฑิตพฺราหฺมณพฺรหฺมเทวยกฺขาทโย อปริมาณา, เตปิ สพฺเพ ตยิ อตฺถพทฺธา ภวนฺตีติ ทสฺเสติ. [๓๘๖-๗] เอวํ นานปฺปกาเรหิ ภควนฺตํ ปสํสิตฺวา อิทานิ ธมฺเมเนว ตํ ปสํสิตฺวา ธมฺมกถํ ยาจนฺโต "อยญฺหิ ธมฺโม"ติ คาถาทฺวยมาห. ตตฺถ อยญฺหิ ธมฺโมติ สตฺตตฺตึสโพธิปกฺขิยธมฺมํ ^๑- สนฺธายาห. นิปุโณติ สโณฺห ทุปฺปฏิวิชฺโฌ. สุโขติ ปฏิวิทฺโธ สมาโน โลกุตฺตรสุขํ อาวหติ, ตสฺมา สุขาวหตฺตา "สุโข"ติ วุจฺจติ. สุปฺปวุตฺโตติ สุเทสิโต. สุสฺสูสมานาติ โสตุกามมฺหาติ อตฺโถ. ตํ โน วทาติ ตํ ธมฺมํ อมฺหากํ วท. "ตฺวํ โน"ติปิ ปาโฐ, ตฺวํ อมฺหากํ วทาติ อตฺโถ. สพฺเพปิเม ภิกฺขโวติ ตํขณํ นิสินฺนานิ กิร ปญฺจภิกฺขุสตานิ โหนฺติ, ตานิ ทสฺเสนฺโต ยาจติ. อุปาสกา จาปีติ อตฺตโน ปริวาเร อญฺเญ จ ทสฺเสติ. เสสเมตฺถ ปากฏเมว. [๓๘๘] อถ ภควา อนคาริยปฏิปทํ ตาว ทสฺเสตุํ ภิกฺขู อามนฺเตตฺวา "สุณาถ เม ภิกฺขโว"ติอาทิมาห. ตตฺถ ธมฺมํ ธุตํ ตญฺจ จรถ สพฺเพติ กิเลเส ธุนาตีติ ธุโต, เอวรูปํ กิเลสธุนนกํ ปฏิปทาธมฺมํ สาวยามิ ^๒- โว, ตญฺจ มยา สาวิตํ สพฺเพ จรถ ปฏิปชฺชถ, มา ปมาทิตฺถาติ วุตฺตํ โหติ. อิริยาปถนฺติ คมนาทิ จตุพฺพิธํ. ปพฺพชิตานุโลมิกนฺติ สมณสารุปฺปํ สติสมฺปชญฺญยุตฺตํ. อรญฺเญ กมฺมฏฺฐานานุโยควเสน ปวตฺตเมวาติ อปเร. เสเวถ นนฺติ ตํ อิริยาปถํ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม.,อิ....ธมฺเม ^๒ ก. สาวิยามิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๙๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=193&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=4335&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=4335&modeTY=2&pagebreak=1#p193