บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒) หน้าที่ ๔๐๔.
ปุเรกฺขราโน. โส หิ ยํ สตฺถาราทึ ๑- นิสฺสิโต, ตตฺเถว สุภํ วทาโน สุทฺธึ วโท, "ปริสุทฺธวาโท ปริสุทฺธทสฺสโน วา อหนฺ"ติ อตฺตานํ มญฺญมาโน ตตฺถ ตถทฺทสา โส, ตตถ สกาย ทิฏฺฐิยา อวิปรีตเมว โส อทฺทส. ยถา สา ทิฏฺฐิ ปวตฺตติ, ตเถว นํ อทฺทส, น อญฺญถา ปสฺสิตุํ อิจฺฉตีติ อธิปฺปาโย. [๙๑๘] เอวํ ปกปฺปิตํ ทิฏฺฐึ ปุเรกฺขราเนสุ ติตฺถิเยสุ:- น พฺราหฺมโณ กปฺปมุเปติ สงฺขนฺติ ๒- คาถา. ตตฺถ สงฺขนฺติ ๒- สงฺขาย, ชานิตฺวาติ อตฺโถ. นปิ ญาณพนฺธูติ สมาปตฺติญาณาทินา อกตตณฺหาทิฏฺฐิพนฺธุ. ตตฺถ วิคฺคโห:- นาปิ อสฺส ญาเณน กโต พนฺธุ อตฺถีติ นปิ ญาณพนฺธุ. สมฺมุติโยติ ทิฏฺฐิสมฺมุติโย. ปุถุชฺชาติ ปุถุชฺชนสภาวา. อุคฺคหณนฺติ มญฺเญติ ๓- อุคฺคหณนฺติ อญฺเญ, อญฺเญ ตา สมฺมุติโย อุคฺคณฺหนฺตีติ วุตฺตํ โหติ. [๙๑๙] กิญฺจ ภิยฺโย:- วิสฺสชฺช คนฺถานีติ คาถา. ตตฺถ อนุคฺคโหติ อุคฺคหณวิรหิโต, โส หิ ๔- นาสฺส อุคฺคโหติ อนุคฺคโห, น วา อุคฺคณฺหาตีติ อนุคฺคโห. [๙๒๐] กิญฺจ ภิยฺโย:- โส เอวรูโป:- ปุพฺพาสเวติ คาถา. ตตฺถ ปุพฺพาสเวติ อตีตรูปาทีนิ อารพฺภ อุปฺปชฺชมานธมฺเม กิเลเส. นเวติ ปจฺจุปฺปนฺนรูปาทีนิ อารพฺภ อุปฺปชฺชมานธมฺเม. น ฉนฺทคูติ ฉนฺทาทิวเสน น คจฺฉติ. อนตฺตครหีติ กตากตวเสน อตฺตานํ อครหนฺโต. [๙๒๑] เอวํ อนตฺตครหี จ:- ส สพฺพธมฺเมสูติ คาถา. ตตฺถ ส สพฺพธมฺเมสูติ ทฺวาสฏฺฐิทิฏฺฐิธมฺเมสุ "ยํ กิญฺจิ ทิฏฺฐํ วา"ติ เอวมฺปเภเทสุ. ปนฺนภาโรติ ปติตภาโร. น กปฺเปตีติ น กปฺปิโย, ทุวิธมฺปิ กปฺปํ น กโรตีติ @เชิงอรรถ: ๑ ก. สตฺถารํ ๒ ฉ.ม. สงฺขาติ @๓ สี., อิ. อุคฺคณฺหนฺตมญฺเญติ ๔ ฉ.ม.,อิ. ปิเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๐๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=404&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=9085&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=9085&modeTY=2&pagebreak=1#p404
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๐๔.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]