ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒)

หน้าที่ ๔๓๗.

                         ๓. ปุณฺณกสุตฺตวณฺณนา
      [๑๐๕๐] อเนชนฺติ ปุณฺณกสุตฺตํ. อิทมฺปิ ๑- ปุริมนเยเนว โมฆราชานํ
ปฏิกฺขิปิตฺวา วุตฺตํ. ตตฺถ มูลทสฺสาวินฺติ อกุสลมูลาทิทสฺสาวึ. อิสโยติ
อิสินามกา ชฏิลา. ยญฺนฺติ เทยฺยธมฺมํ. อกปฺปยึสูติ ปริเยสนฺติ.
      [๑๐๕๑] อาสึสมานาติ รูปาทีนิ ปตฺถยมานา. อิตฺถตฺตนฺติ อิตฺถภาวญฺจ
ปตฺถยมานา, มนุสฺสาทิภาวํ อิจฺฉนฺตาติ วุตฺตํ โหติ. ชรํ สิตาติ ชรํ นิสฺสิตา.
ชรามุเขน เจตฺถ สพฺพวฏฺฏทุกฺขํ วุตฺตํ. เตน วฏฺฏทุกฺขนิสฺสิตา ตโต อปริมุจฺจมานา
เอวํ ๒- กปฺปยึสูติ ทีเปติ.
      [๑๐๕๒] กจฺจิสฺสุ เต ภควา ยญฺปเถ อปฺปมตฺตา, อตารุํ ชาติญฺจ
ชรญฺจ มาริสาติ เอตฺถ ยญฺโเยว ยญฺปโถ. อิทํ วุตฺตํ โหติ:- กจฺจิ เต
ยญฺเ อปฺปมตฺตา หุตฺวา  ยญฺ กปฺปยนฺตา วฏฺฏทุกฺขมตรึสูติ.
      [๑๐๕๓] อาสึสนฺตีติ รูปปฏิลาภาทโย ปตฺเถนฺติ. โถมยนฺตีติ "สุยิฏฺ
สุจิ ๓- ทินฺนนฺ"ติอาทินา นเยน ยญฺาทีนิ ปสํสนฺติ. อภิชปฺปนฺตีติ
รูปาทิปฏิลาภาย วาจํ ภินฺทนฺติ. ชุหนฺตีติ เทนฺติ. กามาภิชปฺปนฺติ ปฏิจฺจ ลาภนฺติ
รูปาทิปฏิลาภํ ปฏิจฺจ ปุนปฺปุนํ กาเม เอว อภิชปฺปนฺติ, "อโห วต อมฺหากมฺปิ
สิยุนฺ"ติ วทนฺติ, ตณฺหญฺจ ตตฺถ วฑฺเฒนฺตีติ วุตฺตํ โหติ. ยาชโยคาติ ๔-
ยาคาธิมุตฺตา. ภวราครตฺตาติ เอวมิเมหิ อาสึสนาทีหิ ภวราเคเนว รตฺตา,
ภวราครตฺตา วา หุตฺวา เอตานิ อาสึสนาทีนิ กโรนฺตา นาตรึสุ ชาติอาทิวฏฺฏทุกฺขํ
น อุตฺตรึสูติ.
      [๑๐๕๔-๕] อถ โก จรหีติ อถ อิทานิ โก อญฺโ อตารีติ.
สงฺขายาติ าเณน วีมํสิตฺวา. ปโรปรานีติ ปรานิ จ โอรานิ จ, ๕-
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อิมมฺปิ   ฉ.ม.,อิ. เอว   ก. สุจึ
@ ก. ยาจโยคาติ  สี. ปโรวรานีติ ปรานิ จ อวรานิ จ, ก. ปโรวรานีติ ปรานิ จ
@โอรานิ จ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๔๓๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=437&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=9827&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=9827&pagebreak=1#p437


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๓๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]