อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๗๓.

ปริโยสิตาว โหติ ยสฺมา กริสฺสามีติ วุตฺเต ปน ปริโยสิตาว โหติ ตสฺมา กริสฺสามีติ เอกสฺมึ ปเท ปตฺเต ฐปิตาปิ อฏฺฐปิตาว โหติ ฯ เอส นโย เทฺววาจิกเอกวาจิกสมานวสฺสิกาสุ ฯ เอตาสุปิ หิ ปวารณาสุ สงฺการโต ฏิการาวสานํเยว ฐปนกฺ เขตฺตนฺติ ฯ {๒๓๗} อนุยุญฺชิยมาโนติ อนุโยคํ กตฺวา กิมฺหิ นํ ฐเปสีติ ปรโต วุตฺตนเยน ปุจฺฉิยมาโน ฯ โอมทฺทิตฺวาติ เอตานิ อลํ ภิกฺขุ มา ภณฺฑนนฺติอาทีนิ วจนานิ วตฺวา ฯ วจโนมทฺทนา หิ อิธ โอมทฺทนาติ อธิปฺเปตา ฯ อนุทฺธํสิตํ ปฏิชานาตีติ อมูลเกน ปาราชิเกน อนุทฺธํสิโต อยํ มยาติ เอวํ ปฏิชานาติ ฯ ยถาธมฺมนฺติ สงฺฆาทิเสเสน อนุทฺธํสเน ปาจิตฺติยํ อิตเรหิ ทุกฺกฏํ ฯ นาเสตฺวาติ ลิงฺคนาสนาย นาเสตฺวา ฯ {๒๓๘} สาสฺส ยถาธมฺมํ ปฏิกตาติ เอตฺตกเมว วตฺวา ปวาเรถาติ วตฺตพฺโพ อสุกา นาม อาปตฺตีติ อิทมฺปน น วตฺตพฺพํ เอตญฺหิ กลหสฺส มุขํ โหติ ฯ {๒๓๙} อิทํ วตฺถุํ ปญฺญายติ น ปุคฺคโลติ เอตฺถ โจรา กิร อรญฺญวิหาเร โปกฺขรณิโต มจฺเฉ คเหตฺวา ปจิตฺวา ขาทิตฺวา อคมํสุ ฯ โส ตํ วิปฺปการํ ทิสฺวา ภิกฺขุสฺส อิมินา กมฺเมน ภวิตพฺพนฺติ สลฺลกฺเขตฺวา เอวมาห ฯ วตฺถุํ ฐเปตฺวา สงฺโฆ ปวาเรยฺยาติ ยทา ตํ ปุคฺคลํ ชานิสฺสาม ตทา ตํ โจเทสฺสาม อิทานิ ปน สงฺโฆ ปวาเรตูติ อยเมตฺถ อตฺโถ ฯ อิทาเนว นํ วเทหีติ สเจ อิมินา วตฺถุนา กญฺจิ ปุคฺคลํ ปริสงฺกสิ อิทาเนว นํ อปทิสาหีติ อตฺโถ ฯ สเจ อปทิสติ ตํ ปุคฺคลํ อนวิชฺชิตฺวา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๗๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=173&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3566&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3566&modeTY=2&pagebreak=1#p173