ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๑๘-๑๙.

หน้าที่ ๑๘.

สพฺพญฺชโหติ สพฺพํ เตภูมิกธมฺมํ อุปจฺฉินฺทิตฺวา ฐิโต ฯ ตณฺหกฺขเย วิมุตฺโตติ ตณฺหกฺขเย นิพฺพาเน อารมฺมณกรณวเสน วิมุตฺโต ฯ สยํ อภิญฺญายาติ สพฺพํ จตุภูมิกธมฺมํ อตฺตนาว ชานิตฺวา ฯ กมุทฺทิเสยฺยนฺติ กํ อญฺญํ อยํ เม อาจริโยติ อุทฺทิเสยฺยํ ฯ น เม อาจริโย อตฺถีติ โลกุตฺตรธมฺเม มยฺหํ อาจริโย นาม นตฺถิ ฯ นตฺถิ เม ปฏิปุคฺคโลติ มยฺหํ ปฏิภาคปุคฺคโล นาม นตฺถิ ฯ สีติภูโตติ สพฺพกิเลสคฺคินิพฺพาปเนน สีติภูโต ฯ นิพฺพุโตติ กิเลสานํเยว นิพฺพุตตฺตา นิพฺพุโต ฯ กาสีนํ ปุรนฺติ กาสิกรฏฺเฐ นครํ ฯ อหญฺญึ อมตทุนฺทุภินฺติ ธมฺมจกฺขุปฏิลาภาย อมตเภรึ ปหริสฺสามีติ คจฺฉามิ ฯ อรหสิ อนนฺตชิโนติ อนนฺตชิโน ภวิตุํ ยุตฺโตสิ ฯ หุเวยฺยาวุโสติ อาวุโส เอวมฺปิ นาม ภเวยฺย ฯ สีสํ โอกมฺเปตฺวาติ สีสํ จาเลตฺวา ฯ {๑๒} สณฺฐเปสุนฺติ กติกํ อกํสุ ฯ พาหุลฺลิโกติ จีวรพาหุลฺลาทีนํ อตฺถาย ปฏิปนฺโน ฯ ปธานวิพฺภนฺโตติ ปธานโต วิพฺภนฺโต ภฏฺโฐ ปริหีโน ฯ อาวตฺโต พาหุลฺลายาติ จีวราทิพาหุลฺล- ภาวตฺถาย อาวตฺโต ฯ โอทหถ ภิกฺขเว โสตนฺติ อุปเนถ ภิกฺขเว โสตํ โสตินฺทฺริยํ ธมฺมสฺสวนตฺถํ อภิมุขํ กโรถาติ อตฺโถ ฯ อมตมธิคตนฺติ อมตํ นิพฺพานํ มยา อธิคตนฺติ ทสฺเสติ ฯ จริยายาติ ทุกฺกรจริยาย ฯ ปฏิปทายาติ ทุกฺกรปฏิปทาย ฯ อภิชานาถ เม โนติ อภิชานาถ สมนุปสฺสถ นุ เม ฯ เอวรูปํ ภาสิตเมตนฺติ เอวรูปํ วากฺยเภทนฺติ อตฺโถ ฯ อสกฺขิ โข ภควา ปญฺจวคฺคิเย ภิกฺขู สญฺญาเปตุนฺติ อหํ พุทฺโธติ ชานาเปตุํ อสกฺขิ ฯ {๑๓} จกฺขุกรณีติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๙.

ปญฺญาจกฺขุํ สนฺธายาห ฯ อิโต ปรํ สพฺพํ ปทตฺถโต อุตฺตานเมว อธิปฺปายานุสนฺธิโยชนาทิเภทโต ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมฏฺฐกถายํ วุตฺตนเยน เวทิตพฺพํ ฯ อิโต ปฏฺฐาย หิ อติวิตฺถารภีรุกสฺส มหาชนสฺส จิตฺตํ อนุรกฺขนฺตา สุตฺตนฺตกถํ อวณฺณยิตฺวา วินยกถํเยว วณฺณยิสฺสาม ฯ {๑๘} สา ว ตสฺส อายสฺมโต อุปสมฺปทา อโหสีติ อาสาฬฺหปุณฺณมายํ อฏฺฐารสหิ เทวตาโกฏีหิ สทฺธึ โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐิตสฺส เอหิ ภิกฺขูติ ภควโต วจเนน อภินิปฺผนฺนา สา ว ตสฺส อายสฺมโต เอหิภิกฺขุอุปสมฺปทา อโหสิ ฯ {๑๙} อถโข อายสฺมโต จ วปฺปสฺสาติอาทิมฺหิ วปฺปตฺเถรสฺส ปาฏิปททิวเส ธมฺมจกฺขุํ อุทปาทิ ภทฺทิยตฺเถรสฺส ทุติยทิวเส มหานามตฺเถรสฺส ตติยทิวเส อสฺสชิตฺเถรสฺส จตุตฺถิยนฺติ ฯ อิเมสญฺจ ปน ภิกฺขูนํ กมฺมฏฺฐาเนสุ อุปฺปนฺนมลวิโสธนตฺถํ ภควา อนฺโตวิหาเรเยว อโหสิ ฯ อุปฺปนฺเน อุปฺปนฺเน กมฺมฏฺฐานมเล อากาเสนาคนฺตฺวา มลํ วิโนเทสิ ฯ ปกฺขสฺส ปน ปญฺจมิยํ สพฺเพ ว เต เอกโต สนฺนิปาเตตฺวา อนตฺตสุตฺเตน โอวทิ ฯ เตน วุตฺตํ อถโข ภควา ปญฺจวคฺคิเยติ อาทิ ฯ {๒๔} เตน โข ปน สมเยน ฉ โลเก อรหนฺโต โหตฺตีติ ปญฺจมิยา ปกฺขสฺส โลกสฺมึ ฉ มนุสฺสา อรหนฺโต โหนฺตีติ อตฺโถ ฯ {๓๑} ปุพฺพานุปุพฺพกานนฺติ ปเวณิวเสน โปราณานุโปราณานนฺติ อตฺโถ ฯ เตน โข ปน สมเยน เอกสฏฺฐี โลเก อรหนฺโต โหนฺตีติ ปุริมา ฉ อิเม จ ปญฺจปญฺญาสาติ อนฺโตวสฺสมฺหิเยว เอกสฏฺฐี มนุสฺสา อรหนฺโต โหนฺตีติ อตฺโถ ฯ ตตฺร ยสอาทีนํ กุลปุตฺตานํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๘-๑๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=18&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=358&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=358&modeTY=2&pagebreak=1#p18


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘-๑๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]