อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๓)
หน้าที่ ๒๒๖-๒๒๗.

หน้าที่ ๒๒๖.
ทสฺเสสิ ฯ โส เถรสฺส ปตฺตํ คเหตฺวา ปณีตํ ปิณฺฑปาตํ อทาสิ
เถรสฺส จ คมนาการํ ทิสฺวา ภุญฺชถ ภนฺเตติ อาห ฯ เถโร
ตมตฺถํ อาโรเจสิ ฯ ภุญฺชถ ภนฺเต อหํ อญฺ ภควโต
ทสฺสามีติ เถรํ โภเชตฺวา คนฺเธหิ ปตฺตํ อุพฺพตฺติตฺวา ปิณฺฑปาตํ
อทาสิ ฯ ตํ เถโร อาหริตฺวา ภควโต อทาสิ ฯ ราชาปิ โข
พิมฺพิสาโร อชฺช ภควา กึ ภุญฺชิสฺสตีติ วิหารํ อาคนฺตฺวา
ปวิสมาเนว ปิณฺฑปาตคนฺธํ ฆายิตฺวา ภุญฺชิตุกาโม อโหสิ ฯ
ภควโต จ ทฺวีสุเยว ปิณฺฑปาเตสุ ภาชนคเตสุ เทวตา โอชํ
ปกฺขิปึสุ ยญฺจ สุชาตา อทาสิ ยญฺจ ปรินิพฺพานกาเล จุนฺโท
กมฺมารปุตฺโต อญฺเสุ กวเฬ กวเฬ ปกฺขิปนฺติ ตสฺมา ภควา
รญฺโ อิจฺฉํ ชานิตฺวา อปกฺขิตฺโตชเมว โถกํ ปิณฺฑปาตํ รญฺโ
ทาเปสิ ฯ โส ปริภุญฺชิตฺวา ปุจฺฉิ กึ ภนฺเต อุตฺตรกุรุโต
อาภตํ โภชนนฺติ ฯ น มหาราช อุตฺตรกุรุโต อปิจ โข ตเวว
รฏฺวาสิโน คหปติปุตฺตสฺส โภชนํ เอตนฺติ วตฺวา โสณสฺส สมฺปตฺตึ
อาจิกฺขิ ฯ ตํ สุตฺวา ราชา โสณํ ทฏฺุกาโม หุตฺวา จมฺมกฺขนฺธเก
วุตฺตนเยน อสีติยา กุลปุตฺตสหสฺเสหิ สทฺธึ โสณสฺส อาคมนํ
อกาสิ ฯ เต ภควโต ธมฺมเทสนํ สุตฺวา โสตาปนฺนา ชาตา ฯ
โสโณ ปน ปพฺพชิตฺวา อรหตฺเต ปติฏฺิโต ฯ ภควาปิ เอตทตฺถเมว
รญฺโ ปิณฺฑปาตํ ทาเปสิ ฯ {๓๓๗} เอวํ กตภตฺตกิจฺเจ ภควติ อถโข
ชีวโก โกมารภจฺโจ ตํ สิเวยฺยกํ ทุสฺสยุคํ อาทาย ฯเปฯ
เอตทโวจ ฯ อติกฺกนฺตวราติ เอตฺถ วินิจฺฉโย มหาขนฺธเก วุตฺตนเยเนว
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๒๒๗.
เวทิตพฺโพ ฯ ภควา ภนฺเต ปํสุกูลิโก ภิกฺขุสงฺโฆ จาติ ภควโต
หิ พุทฺธตฺตปฺปตฺติโต ปฏฺาย ยาว อิทํ วตฺถุํ เอตฺถนฺตเร วีสติ
วสฺสานิ น โกจิ ภิกฺขุ คหปติจีวรํ สาทิยิ สพฺเพ ปํสุกูลิกาว
อเหสุํ เตนายเมวมาห ฯ คหปติจีวรนฺติ คหปตีหิ ทินฺนจีวรํ ฯ
ธมฺมิยา กถายาติ วตฺถทานานิสํสปฏิสํยุตฺตาย กถาย ฯ อิตรีตเรนาปีติ
อปฺปคฺเฆนปิ มหคฺเฆนปิ เยน เกนจีติ อตฺโถ ฯ ปาวาโรติ สโลมโก
กปฺปาสิกปาวาโร ฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว โกชวนฺติ เอตฺถ
ปกติโกชวเมว วฏฺฏติ มหาปิฏฺิยโกชวํ น วฏฺฏติ ฯ โกชวนฺติ
อุณฺณามโย ปาวารสทิโส ฯ
     {๓๓๘} กาสิราชาติ กาสีนํ ราชา ปเสนทิสฺส เอกปิติกภาตา เอส ฯ
อฑฺฒกาสิยนฺติ เอตฺถ กาสีติ สหสฺสํ วุจฺจติ ตํอคฺฆนโก
กาสิโย อยมฺปน ปญฺจสตานิ อคฺฆติ ตสฺมา อฑฺฒกาสิโยติ
วุตฺโต เตเนวาห อุปฑฺฒกาสีนํ ขมมานนฺติ ฯ {๓๓๙} อุจฺจาวจานีติ
สุนฺทรานิ จ อสุนฺทรานิ จ ฯ ภงฺคนฺนาม โขมอาทีหิ ปญฺจหิ
สุตฺเตหิ มิสฺเสตฺวา กตํ ฯ วากมยเมวาติปิ วทนฺติ ฯ {๓๔๐} เอกํเยว
ภควตา จีวรํ อนุญฺาตํ น เทฺวติ เต กิร อิตรีตเรน จีวเรนาติ
เอกสฺส คหปติเกน วา ปํสุกูเลน วาติ เอวํ อตฺถํ สลฺลกฺขยึสุ ฯ
นาคเมสุนฺติ ยาว เต สุสานโต อาคจฺฉนฺติ ตาว เต น อจฺฉึสุ
ปกฺกมึสุเยว ฯ นากามา ภาคํ ทาตุนฺติ น อนิจฺฉาย ทาตุํ ยทิ
ปน อิจฺฉนฺติ ทาตพฺโพ ฯ อาคเมสุนฺติ อุปจาเร อจฺฉึสุ ฯ
เตน ภควา อาห อนุชานามิ ภิกฺขเว อาคเมนฺตานํ อกามา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๒๖-๒๒๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=226&pages=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=4644&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=4644&pagebreak=1#p226