บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๒๘-๒๙.
สนฺธายาห ฯ ปาณินาติ หตฺเถน ฯ กกุเธ อธิวตฺถา เทวตาติ อชฺชุนรุกฺเข อธิวตฺถา เทวตา ฯ {๔๔-๔๙} วิสฺสชฺเชยฺยนฺติ สุกฺขาปนตฺถาย ปสาเรตฺวา ฐเปยฺยนฺติ อตฺโถ ฯ ภนฺเต อาหร หตฺถนฺติ เอวํ วทนฺโต วิย โอนโตติ อาหรหตฺโถ ฯ อุยฺโยเชตฺวาติ วิสฺสชฺเชตฺวา ฯ มณฺฑามุขิโยติ อคฺคิภาชนานิ วุจฺจนฺติ ฯ {๕๑} จิรปฏิกาติ จิรกาลโต ปฏฺฐาย ฯ {๕๒} เกสมิสฺสนฺติ อาทีสุ เกสา เอว เกสมิสฺสํ ฯ เอส นโย สพฺพตฺถ ฯ ขาริกาชนฺติ ขาริภาโร ฯ {๕๕} ลฏฺฐิวเนติ ตาลุยฺยาเน ฯ สุปฺปติฏฺเฐ เจติเยติ อญฺญตรสฺมึ วฏฺฏรุกฺเข ฯ ตสฺส กิเรตํ นามํ ฯ ทฺวาทสนหุเตหีติ เอตฺถ เอกํ นหุตํ ทสสหสฺสานิ ฯ อปฺเปกจฺเจติ อปิ เอกจฺเจ ฯ อชฺฌภาสีติ เตสํ กงฺขาจฺเฉทนตฺถํ อภาสิ ฯ กิเมว ทิสฺวาติ กึเอว ทิสฺวา ฯ อุรุเวลวาสีติ อุรุเวลายํ วาสี ฯ อคฺคิหุตฺตํ ปหาย ปพฺพชิโตสิ โก อุปาโย ฯ กีสโกวทาโนติ ตาปสจริยาย กีสสรีรตฺตา กีสกาติ ลทฺธนามานํ ตาปสานํ โอวาทโก อนุสาสโก สมาโนติ อตฺโถ ฯ อถวา สยํ กีสโก ตาปโส สมาโน จ โอวทมาโน จ อญฺเญ โอวทนฺโต อนุสาสนฺโตติ อตฺโถ ฯ กถํ ปหีนนฺติ เกน การเณน ปหีนํ ฯ อิทํ วุตฺตํ โหติ ตฺวํ อุรุเวลวาสี อคคิปริจารกานํ ตาปสานํ สยํ โอวาทาจริโย สมาโน กึ ทิสฺวา อคฺคึ ปหาสิ ปุจฺฉามิ ตํ เอตมตฺถํ เกน การเณน ตว อคฺคิหุตฺตํ ปหีนนฺติ ฯ ทุติยคาถายํ อยมตฺโถ เอเต รูปาทิเก กาเม อิตฺถิโย จ ยญฺญา อภิวทนฺติ ฯ สฺวาหํ เอตํ สพฺพํปิ รูปาทิกํ กามปฺปเภทํ ขนฺธูปธีสุ มลนฺติ ญตฺวา--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๙.
ยสฺมา อิเม ยิฏฺฐหุตปฺปเภทา ยญฺญา มลเมว วทนฺติ ตสฺมา น ยิฏฺเฐ น หุเต อรญฺชึ ยิฏฺเฐ วา หุเต วา นาภิรมินฺติ อตฺโถ ฯ ตติยคาถายํ อถ โกจรหีติ อถ กุหึจรหิ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ จตุตฺถคาถายํ ปทนฺติ นิพฺพานปทํ สนฺตสภาวตาย สนฺตํ อุปธีนํ อภาเวน อนูปธีกํ ราคกิญฺจนาทีนํ อภาเวน อกิญฺจนํ ตีสุ ภเวสุ อลคฺคตาย ยํ กามภวํ ยญฺญา วทนฺติ ตสฺมึปิ กามภเว อสตฺตํ ชาติชรามรณานํ อภาเวน อนญฺญถาภาวึ อตฺตนา ภาวิเตน มคฺเคเนว อธิคนฺตพฺพํ น อญฺเญน เกนจิ อธิคเมตพฺพนฺติ อนญฺญเนยฺยํ ยสฺมา อีทิสํ ปทํ อทฺทสํ ตสฺมา น ยิฏฺเฐ น หุเต อรญฺชึ ฯ เตน กึ ทสฺเสติ ฯ โย อหํ เทวมนุสฺสโลก- สมฺปตฺติสาธเก น ยิฏฺเฐ น หุเต อรญฺชึ โส กึ วกฺขามิ เอตฺถ นาม น เม เทวมนุสฺสโลเก รโต มโนติ {๕๖} เอวํ สพฺพโลเก อนภิรติภาวํ ปกาเสตฺวา อถโข อายสฺมา อุรุเวลกสฺสโป สาวโกหมสฺมีติ เอวํ ภควโต สาวกภาวํ ปกาเสสิ ฯ ตญฺจ โข อากาเส วิวิธานิ ปาฏิหาริยานิ ทสฺเสตฺวา ฯ ธมฺมจกฺขุนฺติ โสตาปตฺติมคฺคญาณํ ฯ {๕๗} อสฺสาสกาติ อาสึสนา ปตฺถนาติ อตฺโถ ฯ เอสาหํ ภนฺเตติ เอตฺถ ปน กิญฺจาปิ มคฺคปฏิเวเธเนวสฺส สิทฺธํ สรณคมนํ ตตฺถ ปน นิจฺฉยคมนเมว คโต อิทานิ วาจาย อตฺตสนฺนิยาตนํ กโรติ มคฺควเสเนวายํ นิยตํ สรณคมนํ ปตฺโต ตํ ปเรสํ วาจาย ปาฏกํ กโรนฺโต ปณิปาตคมนญฺจ คจฺฉนฺโต เอวํ วทติ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๘-๒๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=28&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=568&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=568&modeTY=2&pagebreak=1#p28
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘-๒๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]