อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๔๕๓.

อติกฺกาเมสุํ ฯ อฏฺฐนฺนํ ภิกฺขุนีนํ ยถาวุฑฺฒนฺติ เอตฺถ สเจ ธุเร อฏฺฐสุ นิสินฺนาสุ ตาสํ อพฺภนฺตริมา อญฺญา อาคจฺฉติ สา อตฺตโน นวกตรํ อุฏฺฐาเปตฺวา นิสีทิตุํ ลภติ ฯ ยา ปน อฏฺฐหิปิ นวกตรา สา สเจปิ สฏฺฐิวสฺสา โหติ อาคตปฏิปาฏิยาว นิสีทิตุํ ลภติ ฯ อญฺญตฺถ ยถาวุฑฺฒํ น ปฏิพาหิตพฺพนฺติ ฐเปตฺวา ภตฺตคฺคํ อญฺญสฺมึ จตุปจฺจยภาชนิยฏฺฐาเน อหํ ปุพฺเพ อาคตาติ วุฑฺฒํ ปฏิพาหิตฺวา กิญฺจิ น คเหตพฺพํ ฯ ยถาวุฑฺฒเมว วฏฺฏติ ฯ ปวารณากถา กถิตาเยว ฯ {๔๒๙} อิตฺถียุตฺตนฺติอาทีหิ สพฺพยานานิ อนุญฺญาตานิ ฯ ปาฏงฺกินฺติ ปฏโปฏลิกํ ฯ {๔๓๐} ทูเตน อุปสมฺปทา ทสนฺนํ อนฺตรายานํ เยนเกนจิ วฏฺฏติ ฯ กมฺมวาจาปริโยสาเน สา ภิกฺขุนี ภิกฺขุนีอุปสฺสเย ฐิตา วา โหตุ นิสินฺนา วา ชาครา วา นิทฺทํ โอกฺกนฺตา วา อุปสมฺปนฺนาว โหติ ฯ ตาวเทว ฉายาติ- อาทีนิ อาคตาย ทูตภิกฺขุนิยา อาจิกฺขิตพฺพานิ ฯ {๔๓๑} อุทฺโทสิโตติ ภณฺฑสาลา ฯ น สมฺมตีติ นปฺปโหติ ฯ อุปสฺสยนฺติ ฆรํ ฯ นวกมฺมนฺติ สงฺฆสฺสตฺถาย ภิกฺขุนิยา นวกมฺมํ กาตุํ อนุชานามีติ อตฺโถ ฯ {๔๓๒} ตสฺสา ปพฺพชิตายาติ ตสฺสา ปพฺพชิตกาเล ฯ ยาว โส ทารโก วิญฺญุตํ ปาปุณาตีติ ยาว ขาทิตุํ ภุญฺชิตุํ นหายิตุํ จ อตฺตโน ธมฺมตาย สกฺโกตีติ อตฺโถ ฯ ฐเปตฺวา สาคารนฺติ สหาคารเสยฺยมตฺตํ ฐเปตฺวา ฯ ยถา อญฺญสฺมึ ปุริเส เอวํ ทุติยิกาย ภิกฺขุนิยา ตสฺมึ ทารเก ปฏิปชฺชิตพฺพนฺติ ทสฺเสติ ฯ ตํ มาตา นหาเปตุํ ปาเยตุํ โภเชตุํ มณฺฑิตุํ อุเร กตฺวา สยิตุํ จ ลภติ ฯ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๔๕๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=453&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=9282&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=9282&modeTY=2&pagebreak=1#p453