อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๘๘.

โย ปน ปฏิสนฺธิยํเยว อภาวโก อุปฺปนฺโน อยํ นปุํสกปณฺฑโก ฯ เตสุ อาสิตฺตปณฺฑกสฺส จ อุสุยฺยปณฺฑกสฺส จ ปพฺพชฺชา น วาริตา อิตเรสํ ติณฺณํ วาริตา ฯ เตสุปิ ปกฺขปณฺฑกสฺส ยสฺมึ ปกฺเข ปณฺฑโก โหติ ตสฺมึเยวสฺส ปกฺเข ปพฺพชฺชา วาริตาติ กุรุนฺทิยํ วุตฺตํ ฯ ยสฺส เจตฺถ ปพฺพชฺชา วาริตา ตํ สนฺธาย อิทํ วุตฺตํ อนุปสมฺปนฺโน นาเสตพฺโพติ ฯ โสปิ ลิงฺค- นาสเนเนว นาเสตพฺโพ ฯ อิโต ปรํ นาเสตพฺโพติ วุตฺเตปิ เอเสว นโย ฯ {๑๑๐} ปุราณกุลปุตฺโตติ ปุราณสฺส อนุกฺกเมน ปาริชุญฺญํ ปตฺตสฺส กุลสฺส ปุตฺโต ฯ ขีณโกลญฺโญติ มาติปกฺขปิติปกฺขโต โกลญฺญา ขีณา วินฏฺฐา มตา อสฺสาติ ขีณโกลญฺโญ ฯ อนธิคตนฺติ อปฺปตฺตํ ฯ ผาตึ กาตุนฺติ วฑฺเฒตุํ ฯ อิงฺฆาติ อุยฺโยชนตฺเถ นิปาโต ฯ อนุยุญฺชิยมาโนติ เอกมนฺตํ เนตฺวา เกสมสฺสุ- โอโรปนกาสายปฏิคฺคหณสรณคมนอุปชฺฌายคหณกมฺมวาจนิสฺสยธมฺเม ปุจฺฉิยมาโน ฯ เอตมตฺถํ อาโรเจสีติ เอตํ สยํ ปพฺพชิตภาวํ อาทิโต ปฏฺฐาย อาจิกฺขิ ฯ เถยฺยสํวาสโก ภิกฺขเวติ เอตฺถ ตโย เถยฺยสํวาสกา ลิงฺคตฺเถนโก สํวาสตฺเถนโก อุภยตฺเถนโกติ ฯ ตตฺถ โย สยํ ปพฺพชิตฺวา วิหารํ คนฺตฺวา น ภิกฺขุวสฺสานิ คเณติ น ยถาวุฑฺฒํ วนฺทนํ สาทิยติ น อาสเนน ปฏิพาหติ น อุโปสถ- ปวารณาทีสุ สนฺทิสฺสติ อยํ ลิงฺคมตฺตสฺเสว เถนิตตฺตา ลิงฺคตฺเถนโก นาม ฯ โย ปน ภิกฺขูหิ ปพฺพชิโต สามเณโร สมาโน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๘๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=88&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=1829&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=1829&modeTY=2&pagebreak=1#p88