อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๑๙๗.

#[๖๘๑] ตสฺสา ปน เทวตาย นจฺจนกาเล องฺคภารวเสน สรีรโต จ ปิลนฺธนโต จ อติวิย มธุโร สทฺโท นิจฺฉรติ, คนฺโธ สทา สพฺพา ทิสาปิ ผริตฺวา ติฏฺฐติ. เตนาห "ตสฺสา เต นจฺจมานายา"ติอาทิ. ตตฺถ สวนียาติ โสตุํ ยุตฺตา, สวนสฺส วา หิตา, กณฺณสุขาติ อตฺโถ. #[๖๘๓] วิวตฺตมานา กาเยนาติ ตว กาเยน สรีเรน ปริวตฺตมาเนน, อิตฺถมฺภูตลกฺขเณ เจตํ กรณวจนํ. ยา เวณีสุ ปิลนฺธนาติ ยานิ เต เกสเวณีสุ ปิฬนฺธนานิ, วิภตฺติโลโป เจตฺถ ทฏฺฐพฺโพ, ลิงฺควิปลฺลาโส วา. #[๖๘๔] วฏํสกาติ รตนมยา กณฺณิกา วฏํสกาติ ^๑- อตฺโถ. วาตธุตาติ มนฺเทน มาลุเตน ธูปยมานา. ^๒- วาเตน สมฺปกมฺปิตาติ วาเตน สมนฺตโต วิเสสโต กมฺปิตา. จลิตา. อถ วา วฏํสกา วาตธุตา, วาเตน สมฺปกมฺปิตาติ อวาเตริตาปิ วาเตริกาปิ เย เต วฏํสกา กมฺปิตา, เตสํ สุยฺยติ นิคฺโฆโสติ อตฺถโยชนา. #[๖๘๕] วาติ คนฺโธ ทิสา สพฺพาติ ตสฺสา เต สิรสฺมึ ทิพฺพมาลาย คนฺโธ วายติ สพฺพา ทิสา. ยถา กึ? รุกฺโข มญฺชูสโก ยถาติ, ยถา นาม มญฺชูสโก รุกฺโข สุปุปฺผิโต อตฺตโน คนฺเธน พหูนิ โยชนานิ ผรมาโน สพฺพา ทิสา วายติ, เอวํ ตว สิรสฺมึ ปิฬนฺธนมาลาย คนฺโธติ อตฺโถ. โส กิร รุกฺโข คนฺธมาทเน ปจฺเจกพุทฺธานํ อุโปสถกรณมณฺฑลมาฬกมชฺเฌ ติฏฺฐติ. ยตฺตกานิ เทวโลเก จ มนุสฺสโลเก จ สุรภิกุสุมานิ, ตานิ ตสฺส สาขคฺเคสุ นิพฺพตฺตนฺติ. เตน โส อติวิย สุคนฺโธ โหติ. เอวํ ตาย เทวตาย ปิฬนฺธนมาลาย คนฺโธติ. ^๓- เตน วุตฺตํ "รุกฺโข มญฺชูสโก ยถา"ติ. #[๖๘๖] ยทิปิ ตสฺส สคฺคสฺส ฉผสฺสายตนิกภาวโต สพฺพานิปิ ตตฺถ @เชิงอรรถ: ^๑ สี. อวฏฺสกาติ ^๒ สี. ธูยมานา ^๓ สี. ปิฬนฺธนมาลา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๑๙๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=197&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=4159&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=4159&modeTY=2&pagebreak=1#p197