อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๓๗๒.

สุวาทิเตติ นจฺเจ จ คีเต จ สุนฺทเร วาทิเต จ, นจฺจเน จ คายเน จ สุนฺทเร วาทิเต จ เหตุภูเต. นิมิตฺตตฺเถ หิ เอตํ ภุมฺมํ, ปวตฺติเตติ วา วจนเสโส. #[๑๑๘๑] ทิพฺพา เต วิวิธา รูปาติ เทวโลกปริยาปนฺนา นานปฺปการา จกฺขุวิญฺเยฺยา รูปา ตุยฺหํ อธิปฺเปตา ยถาธิปฺเปตา มโนรมา วิชฺชนฺตีติ กิริยาปทํ อาเนตฺวา โยเชตพฺพํ. ทิพฺพา สทฺทาติอาทีสุปิ เอเสว นโย. #[๑๑๘๕] กณฺโก สหโช อหนฺติ เอตฺถ อหนฺติ นิปาตมตฺตํ. "อหู"ติ ^๑- เกจิ ปนฺติ, กณฺโก นาม อสฺสราชา มหาสตฺเตน สห เอกสฺมึเยว ทิวเส ชาตตฺตา สหโช อโหสินฺติ อตฺโถ. #[๑๑๘๖] อฑฺฒรตฺตายนฺติ อฑฺฒรตฺติยํ, มชฺฌิมยามสมเยติ อตฺโถ. โพธายมภินิกฺขมีติ มกาโร ปทสนฺธิกโร, อภิสมฺโพธิอตฺถํ มหาภินิกฺขมนํ นิกฺขมีติ อตฺโถ. มุทูหิ ปาณีหีติ มุทุหตฺถตํ มหาปุริสลกฺขณํ วทติ. ชาลิตมฺพนเขหีติ ชาลวนฺเตหิ ^๒- อภิโลหิตนเขหิ. เตน ชาลหตฺถตํ มหาปุริสลกฺขณํ ตมฺพนขตํ อนุพฺยญฺชนญฺจ ทสฺเสติ. #[๑๑๘๗] สตฺถิ นาม ชงฺฆา, อิธ ปน สตฺถิโน อาสนฺนฏฺานภูโต อูรุปฺปเทโส "สตฺถี"ติ วุตฺโต. อาโกฏยิตฺวานาติ อปฺโปเตฺวา. `วห สมฺมา'ติ จพฺรวีติ "สมฺม กณฺก อชฺเชกรตฺตึ มํ วห, มยฺหํ โอปวุยฺหํ โหหี"ติ จ กเถสิ. วหเน ปน ปโยชนํ ตทา มหาสตฺเตน ทสฺสิตํ วทนฺโต "อหํ โลกํ ตารยิสฺสํ, ปตฺโต สมฺโพธิมุตฺตมนฺ"ติ อาห. เตน "อหํ อุตฺตมํ อนุตฺตรํ สมฺมาสมฺโพธึ ปตฺโต อธิคโต หุตฺวา สเทวกํ โลกํ สํสารมโหฆโต ตารยิสฺสามิ, ตสฺมา นยิทํ คมนํ ยํ กิญฺจีติ จินฺเตยฺยาสี"ติ คมเน ปโยชนสฺส อนุตฺตรภาวํ ทสฺเสติ. @เชิงอรรถ: ^๑ ก. อหุนฺติ ^๒ สี. ชาลวณฺเณหิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๓๗๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=372&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=7826&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=7826&pagebreak=1#p372